مزایا و معایب استفاده از شیوه تدریس دانش آموز محور در تدریس درس زیست شناسی

در فرایند یاددهی – یادگیری، هنگامی که دانش آموزان بتوانند برای آنچه آموزش داده می شود، دلیل و معنایی در محیط اطراف بیابند، یادگیری بسیار راحت تر صورت می گیرد. به عبارت دیگر، برای یادگیری لازم است زمینه و بافت هر نکته آموزشی شناسایی و شناسانده شود تا یادگیرنده بتواند برای آنچه می آموزد دلیل و جایی در زندگی روزمره خود پیدا کند.براساس رویکرد زمینه محور، هر واحد یادگیری مرتبط با زمینه واقعی زندگی یادگیرندگان طراحی و تدوین می شود و یادگیرندگان از طریق کسب تجربه دست اول، نقشی اساسی و فعال در یادگیری دارند. آن ها در ایجاد ارتباط با محیط اطراف خود، با هدایت و راهبری منابعی همچون مربیان، به آموخته های جدیدی دست پیدا می کنند.در این رویکرد، زمینه زندگی روزمره یادگیرندگان، اساس آموزش مفاهیم علمی است. به همین علت یادگیری جذاب تر می شود. این رویکرد از این بابت تماتیک نامیده می شود که تم ها را اصل قرار می دهد و مفاهیم علمی را در ارتباط با این ز مینه ها طرح می کند. در چنین شرایطی، چون زمینه های یادگیری از بطن زندگی روزمره اخذ می شود، دانش آموزان با مفاهیم علمی احساس نزدیکی و آشنایی می کنند و انگیزه بیشتری برای یادگیری دارند. آن ها در عمل با زمینه درگیر می شوند و در این ارتباط مفاهیم علمی را به کار می گیرند. این شیوه به کارگیری علوم و موضوعات و مفاهیم علمی در موقعیت و مکان های آشنا و مناسب، یادگیری را برای یادگیرندگان معنادار و ملموس می کند.

کلیدواژه ها:

شیوه های تدریس دانش آموز محور ، تدریس زیست شناسی ، فرایند یاددهی و یادگیری