مقایسه اجتناب شناختی، کمال گرایی و تحمل ابهام در افراد با راهبردهای تیمارجو و تیمارگریز مبتلا به اضطراب بیماری

هدف: پژوهش حاضر، با هدف مقایسه اجتناب شناختی، کمال گرایی و تحمل ابهام در افراد با راهبردهای تیمارجو و تیمارگریز مبتلا به اضطراب بیماری انجام شده است. روش: این پژوهش به لحاظ هدف بنیادی و به لحاظ روش پژوهش از نوع علی- مقایسه ای بوده و از جامعه آماری که شامل کلیه افراد مبتلا به اضطراب بیماری مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان خوی در تابستان ۱۴۰۳ بود، ۳۰ بیمار به عنوان نمونه به صورت در دسترس انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه اجتناب شناختی سکستون و دوگاس، پرسشنامه کمال گرایی تری-شورت و مقیاس تحمل ابهام مک لین استفاده شد. جهت آزمون فرضیه ها از تجزیه و تحلیل واریانس یک راهه (ANOVA) و تجزیه و تحلیل واریانس چندمتغیری (MANOVA) استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین افراد تیمارجو و تیمارگریز در اجتناب شناختی، کمال گرایی (و مولفه های آن) و تحمل ابهام وجود دارد (۰۵/۰>P). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که توجه به ویژگیهای اجتناب شناختی، کمال گرایی و تحمل ابهام در بیماران دارای اضطراب بیماری از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

کلیدواژه ها:

اجتناب شناختی ، کمال گرایی ، تحمل ابهام ، اضطراب بیماری ، تیمارجو ، تیمارگریز