بررسی رابطه عدالت در ارزیابی آموزشی با عملکرد کلاسی دانش آموزان

هدف این پژوهش بررسی رابطه عدالت در ارزیابی آموزشی با عملکرد کلاسی دانش آموزان بود. اهمیت عدالت در فرآیندهای ارزیابی به عنوان یکی از عوامل کلیدی در ارتقای کیفیت آموزش و افزایش انگیزه و مشارکت دانش آموزان در محیط مدرسه مورد توجه قرار گرفت. روش تحقیق از نوع مروری بود که با تحلیل و بررسی مطالعات پیشین مرتبط با عدالت آموزشی، روش های ارزیابی و تاثیر آن ها بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد عدالت در ارزیابی آموزشی باعث افزایش انگیزه، مشارکت فعال و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان می شود و موجب ایجاد فضای عادلانه و اعتماد میان معلم و دانش آموز می گردد. همچنین نتایج بیانگر این بود که استفاده از روش های متنوع و شفاف ارزیابی، به ویژه ارزیابی عملکردی و کارپوشه، می تواند به تحقق عدالت کمک کرده و توانمندی های واقعی دانش آموزان را بهتر نمایان سازد. پژوهش همچنین به چالش های ساختاری، کمبود آموزش معلمان در زمینه ارزیابی عادلانه و نابرابری های فضایی در دسترسی به منابع آموزشی اشاره کرد که مانع تحقق عدالت می گردند. در نهایت، پژوهش نتیجه گرفت که عدالت در ارزیابی آموزشی باید به عنوان یک اولویت اساسی در نظام تعلیم و تربیت مد نظر قرار گیرد و برای تحقق آن، اقدامات مستمر در آموزش معلمان، تنوع روش های ارزیابی، شفاف سازی فرآیندها و توزیع عادلانه منابع آموزشی ضروری است. این رویکرد می تواند به ارتقای عملکرد کلاسی و توسعه عدالت آموزشی در سطح مدارس کمک کند.

کلیدواژه ها:

عدالت آموزشی ، ارزیابی آموزشی ، عملکرد کلاسی ، روش های ارزیابی