بررسی نقش سلامت سازمانی و روابط اجتماعی در پیشرفت تحصیلی و رفاه روانی دانش آموزان

سلامت سازمانی و روابط اجتماعی دو عامل کلیدی و تاثیرگذار بر پیشرفت تحصیلی و رفاه روانی دانش آموزان هستند. محیط های آموزشی که از سلامت سازمانی بالایی برخوردارند، فضایی حمایتی و مثبت را برای دانش آموزان و معلمان فراهم می کنند. این محیط ها با ایجاد احساس امنیت، اعتماد و تعلق، به کاهش استرس و اضطراب دانش آموزان کمک شایانی می کنند. از سوی دیگر، روابط اجتماعی مثبت و سازنده، چه در سطح دانش آموزان با یکدیگر و چه در ارتباط آن ها با معلمان و کارکنان مدرسه، به عنوان یک عامل محافظتی عمل می کند. این روابط، مهارت های اجتماعی و عاطفی را تقویت کرده و به دانش آموزان کمک می کند تا با چالش های تحصیلی و زندگی روزمره بهتر کنار بیایند. در این پژوهش، تلاش می شود تا با تکیه بر یافته های علمی و پژوهشی، به تشریح و تبیین دقیق این مفاهیم و ارتباط آن ها با یکدیگر پرداخته شود. نتایج حاکی از آن است که بهبود سلامت سازمانی و تقویت روابط اجتماعی در مدارس، منجر به افزایش انگیزه، بهبود عملکرد تحصیلی و ارتقاء سلامت روان دانش آموزان می شود. این مقاله با ارائه تعاریف و مبانی نظری، به بررسی عمیق این متغیرها می پردازد و در نهایت، با تحلیل و بحث در مورد یافته ها، راهکارهایی را برای بهبود این شرایط در محیط های آموزشی ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

سلامت سازمانی ، روابط اجتماعی ، پیشرفت تحصیلی ، رفاه روانی ، دانش آموزان.