جایگاه مربی پرورشی در پرورش تفکر خلاق در دانش آموزان

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 40

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CSECONFE01_4420

تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1404

چکیده مقاله:

در دنیای پیچیده و پویای امروزی، خلاقیت و تفکر خلاق به عنوان یکی از مهم ترین مهارت های قرن بیست ویکم شناخته می شود و ارتقاء این توانمندی در دانش آموزان از وظایف اصلی نظام آموزشی محسوب می گردد. مربی پرورشی به عنوان رکن کلیدی در سیستم تربیتی مدارس، نقشی بی بدیل در تسهیل و هدایت فرآیند پرورش تفکر خلاق دانش آموزان ایفا می کند. این نقش نه تنها محدود به آموزش مسائل اخلاقی و ارزش های اجتماعی نیست، بلکه با ایجاد فضای مناسب برای بروز ایده های نو، ترغیب به پرسشگری، حمایت از تجربه های نوآورانه و مدیریت صحیح فعالیت های فوق برنامه، مربی پرورشی می تواند بستر مناسبی برای رشد خلاقیت فراهم آورد.مطالعات متعدد نشان می دهد که وجود مربی پرورشی آگاه، باانگیزه و مجهز به روش های نوین تربیتی، موجب جسارت دانش آموزان در بیان اندیشه ها، آزمایش راه حل های غیرمعمول و تقویت روحیه ریسک پذیری آنان می شود. روش هایی همچون بحث گروهی، انجام پروژه های عملی، هدایت فعالیت های هنری و کارگاهی، تشویق به تفکر انتقادی و احترام به تفاوت های فردی، از جمله راهکارهایی هستند که مربی پرورشی می تواند برای برانگیختن تفکر خلاق به کار گیرد. علاوه بر این، ارتباط نزدیک مربی با دانش آموزان و شناخت ویژگی ها، استعدادها و علایق آنان، زمینه را برای ارائه فرصت های متنوع خلاقیت آفرین مهیا می سازد.بااین حال، چالش هایی نظیر کمبود منابع، نگرش های سنتی آموزشی و فقدان حمایت کافی ساختاری، می تواند نقش آفرینی مربیان پرورشی را با محدودیت هایی مواجه سازد. در این میان، توانمندسازی مربیان از طریق آموزش های ضمن خدمت، به روزرسانی دانش و توسعه مهارت های فردی و اجتماعی آنان، نقشی اساسی در افزایش اثربخشی فرآیند تربیتی و خلاقیت پروری خواهد داشت.در مجموع، مربی پرورشی جایگاهی استراتژیک در تربیت دانش آموزانی خلاق، نوآور، و آماده ورود به دنیای پیچیده فردا دارد. عملکرد هدفمند، خلاقانه و همراه با انگیزه این مربیان می تواند آموزش وپرورش را از مسیر آموزش های سنتی به سوی نظامی پویا و خلاقیت محور سوق دهد؛ نظامی که تفکر خلاق را نه یک مهارت جانبی، بلکه بنیانی برای تحقق تمامی اهداف تربیتی می داند. از این رو، بازنگری در سیاست های آموزشی، حمایت از مربیان پرورشی و توجه به نقش کلیدی آنان در پرورش نسل خلاق، ضرورتی انکارناپذیر برای پیشرفت جامعه است.

نویسندگان

مریم نیک طبع

مربی پرورشی