رابطه بین تعلق به مدرسه و سلامت روانی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین احساس تعلق به مدرسه و سلامت روانی دانش آموزان انجام شده است. تعلق به مدرسه به عنوان یکی از نیازهای اساسی روان شناختی، نقش مهمی در رشد هیجانی، اجتماعی و شناختی دانش آموزان ایفا می کند. از سوی دیگر، سلامت روانی دانش آموزان از جمله مهم ترین شاخص های موفقیت تحصیلی، رضایت از زندگی و پیشگیری از آسیب های روانی و رفتاری محسوب می شود. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی–همبستگی بوده و جامعه آماری شامل دانش آموزان مقطع متوسطه در یکی از مناطق آموزشی کشور است. برای جمع آوری داده ها، از دو پرسش نامه استاندارد «احساس تعلق به مدرسه» و «سلامت روانی گلدبرگ (GHQ)» استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره نشان داد که بین احساس تعلق به مدرسه و سلامت روانی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، مولفه هایی چون رضایت از روابط اجتماعی، عزت نفس و شادکامی، بیشترین همبستگی را با احساس تعلق به مدرسه نشان دادند. یافته ها تاکید می کنند که تقویت حس تعلق به مدرسه از طریق ایجاد محیطی حمایت گر، امن و مشارکتی می تواند نقش موثری در ارتقای سلامت روانی دانش آموزان ایفا کند. این نتایج می تواند در سیاست گذاری های آموزشی، تربیتی و مشاوره ای برای حمایت روانی از دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تعلق به مدرسه ، سلامت روانی ، دانش آموزان ، محیط یادگیری ، حمایت عاطفی