شناسایی نقاط حادثه خیز مسیر ایلام – حمیل - کرمانشاه با استفاده از سیستم اطلاعات مکانی و روش AHP فازی

بر اساس آمارهای موجود، هر ساله هزاران نفر در ایران بر اثر تصادفات جاده ای جان خود را از دست داده و یا معلول می شوند که این امر یک فاجعه ای ملی محسوب می شود. محورهای مواصلاتی استان کرمانشاه به ایلام به سمت مرز مهران و بلعکس یکی از شریان های اصلی ارتباط بین کشورهای ایران و عراق می­باشد. هدف از این مقاله اولویت بندی نقاط حادثه خیز محور ایلام–حمیل–کرمانشاه و ارائه راهکار در جهت بهبود آنها می باشد. ۱۲ نقطه حادثه خیز بر اساس ۸ معیار(وضعیت هوا، سطح جاده، نوع راه،مکانیسم وقوع، وضعیت هندسی،توپوگرافی، وجود شانه خاکی و ایمنی راه) مورد بررسی قرار گرفته است. داده های مورد نیاز برای این مسیر از شورای ترافیک استان ایلام اخذ گردید. سپس با طراحی پرسشنامه از ۴۴ خبره خواسته شد که به ماتریس های تصمیم امتیاز دهند و در ادامه برای هر یک از معیارها بر اساس روش سلسله مراتبی فازی وزن ها و نقشه ها و نمودارها تهیه گردید. وزن نهایی گزینه ها محاسبه و اولویت بندی نقاط حادثه خیز با خطر خیلی زیاد، خطر زیاد، خطر متوسط و خطر کم انجام گردید. بر اساس اولویت بندی روش سلسله مراتبی فازی نقاط حادثه خیز با خطر خیلی زیاد پارکینگ قلندر، تنگ قیر، تونل آزادی و پیچ محیط زیست می باشند و همچنین نقطه حادثه خیز با خطر زیاد تقاطع امامزاده حسن می باشد. نقاط حادثه خیز با خطر متوسط تقاطع یک طرفه سرابله، بانکول، تقاطع روستای سیاه خور و کریم حاصله بوده و تقاطع روستای چشمه خزانه، تقاطع لعل آباد و تقاطع کارزان نقاط حادثه خیز با خطر کم می باشند.

کلیدواژه ها:

سیستم اطلاعات جغرافیایی ، نقاط حادثه خیز ، ایلام –حمیل–کرمانشاه ، AHP فازی