بهینه یابی مقدار الیاف کولار، شیشه و موکت در مخلوط های آسفالتی حاوی RAP بر اساس معیارهای BMD

رویه های آسفالتی به عنوان بالاترین بخش روسازی راه ها در ارتباط مستقیم با امینت و راحتی استفاده کنندگاه راه بوده و هر خرابی در در این رویه ها کیفیت خدمات راه ها را به صورت قابل توجهی کاهش می دهد. لذا در سالیان اخیر تحقیقات زیادی در خصوص خرابی-های رویه های آسفالتی انجام شده است و در این تحقیقات ضمن معرفی خرابی های مهم روسازی طیف وسیعی از مواد و مصالح برای افزایش مقاومت مخلوط های آسفالتی در برابر این خرابی ها معرفی شده است. از سوی دیگر توسعه راه ها و همچنین بهسازی رویه ها مقدار زیادی تراشه آسفالت کنده شده از سطح راه ها را انبار کرده و استفاده از آنها در ساخت مخلوط های آسفالتی از جهت کاهش هزینه (به دلیل داشتن قیر) و مزایای زیست محیطی را به امری مهم تبدیل کرده است. اما این تراشه های آسفالت به دلایل گوناگون دارای ضعف های مهمی هستند که بایستی از مواد و مصالح مختلف برای کاهش این ضعف ها استفاده کرد. بر همین اساس در این تحقیق از سه نوع الیاف کولار، شیشه و موکت برای بهبود خصوصیات عملکردی مخلوط های آسفالتی حاوی تراشه آسفالت بازیافتی و بدون تراشه آسفالت بازیافتی استفاده شده است و برای تهین مقدار بهینه این الیاف ها از روش طرح اختلاط متعادل استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان داد که نمونه های حاوی ۰.۱ و ۰.۳ درصد الیاف کولار و نمونه های حاوی ۵۰ درصد تراشه آسفالت بازیافتی و حاوی ۰.۳ و ۰.۵ درصد الیاف کولار بر اساس معیارهای طرح اختلاط متعادل دارای حداقل های لازم هستند.

کلیدواژه ها:

الیاف کولار ، الیاف شیشه ، الیاف موکت ، تراشه آسفالت بازیافتی ، بهینه یابی ، طرح اختلاط متعادل