نقش احساس امنیت روانی در فرآیند یادگیری و آموزش

احساس امنیت روانی یکی از پیش نیازهای اساسی در فرایند یادگیری موثر و پایدار محسوب می شود که نقش مهمی در بهبود عملکرد تحصیلی، افزایش انگیزه و ارتقای سلامت روانی دانش آموزان و دانشجویان دارد. این مقاله مروری با هدف بررسی و تحلیل نقش امنیت روانی در محیط های آموزشی تهیه شده است. منابع مورد استفاده در این پژوهش شامل مقالات داخلی از همایش های بین المللی علوم تربیتی و روانشناسی (۱۴۰۳) و همچنین مقالات معتبر بین المللی از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۲۱ می باشد که از پایگاه های اطلاعاتی سیویلیکا، ژورنال های تخصصی روانشناسی و علوم تربیتی، ScienceDirect و سایر منابع علمی معتبر گردآوری شده اند. یافته های این مطالعات نشان می دهد که امنیت روانی با کاهش اضطراب و استرس، افزایش حس تعلق، خودکارآمدی و توانمندسازی دانش آموزان ارتباط مستقیم دارد. همچنین این احساس امنیت، بستر مناسبی برای تمرکز بهتر، تعامل مثبت میان معلم و دانش آموز و ارتقای کیفیت یادگیری فراهم می آورد. عوامل موثر در ایجاد امنیت روانی شامل حمایت های عاطفی، مهارت های تنظیم هیجان، محیط آموزشی امن و سیاست های ضدخشونت است. از سوی دیگر، فقدان امنیت روانی می تواند پیامدهای منفی همچون افت تحصیلی، کاهش انگیزه و بروز مشکلات روانی را به دنبال داشته باشد. نتایج این بررسی ها اهمیت ویژه توجه به امنیت روانی را در برنامه ریزی های آموزشی و تربیتی نشان می دهد و ضرورت طراحی سازوکارهایی برای ارتقای این امنیت را یادآور می شود. در نهایت، پیشنهاد می شود که مدیران و معلمان با ایجاد فضای حمایت گرایانه و افزایش آگاهی های روانی، نقش موثری در ارتقای سلامت روان و یادگیری دانش آموزان ایفا کنند.

کلیدواژه ها:

امنیت روانی ، یادگیری ، آموزش ، سلامت روان ، توانمندسازی دانش آموزان ، اضطراب تحصیلی ، حمایت عاطفی ، محیط آموزشی امن