نقش تربیت بدنی در ارتقای سلامت روان دانش آموزان؛ رویکردی پیشگیرانه و آموزشی

با گسترش چالش های روانی و اجتماعی در میان نسل نو، توجه به سلامت روان دانش آموزان به عنوان یکی از ارکان اصلی تربیت جامع ضروری به نظر می رسد. یکی از بسترهای مغفول مانده اما اثرگذار در این زمینه، درس تربیت بدنی است که می تواند با نگاهی نو، نقشی موثر در پیشگیری از آسیب های روانی ایفا کند. این مقاله با رویکردی تحلیلی به بررسی نقش تربیت بدنی در ارتقای سلامت روان دانش آموزان پرداخته و تلاش دارد تا با اتکا به شواهد پژوهشی، ظرفیت های تربیت بدنی را فراتر از کارکردهای جسمانی، در بعد روانی و اجتماعی نیز تبیین کند.فعالیت های منظم بدنی، علاوه بر تاثیر مستقیم بر کاهش اضطراب، افسردگی و پرخاشگری، به بهبود خلق وخو، تقویت عزت نفس، ایجاد حس تعلق، افزایش انگیزه و ارتقای مهارت های اجتماعی دانش آموزان کمک می کنند. تربیت بدنی، در صورتی که با طراحی مناسب، هدف گذاری آموزشی، و توجه به ویژگی های روان شناختی دانش آموزان همراه باشد، می تواند بستری برای آموزش مهارت های زندگی، کنترل هیجان، تاب آوری، و کاهش تنش های روانی در محیط مدرسه فراهم آورد. این مقاله ضمن مرور ادبیات پژوهش، به راهکارهایی برای به کارگیری رویکردهای آموزشی-پیشگیرانه در درس تربیت بدنی پرداخته و نقش معلم تربیت بدنی را به عنوان تسهیل گر سلامت روان و اجتماعی بازتعریف می کند. یافته ها نشان می دهد که رویکرد تلفیقی بین تربیت بدنی و آموزش روانی اجتماعی، نه تنها کیفیت درس را ارتقا می دهد، بلکه زمینه ساز رشد متوازن شخصیت دانش آموزان نیز می شود.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، تربیت بدنی ، پیشگیری روانی ، دانش آموز ، مهارت های زندگی ، رویکرد آموزشی