نقش سواد رسانه ای در بهبود کیفیت آموزش و پرورش در عصر اطلاعات

در عصر اطلاعات و گسترش بی سابقه رسانه ها و شبکه های اجتماعی، آموزش و پرورش ناگزیر است فراتر از انتقال محتوای درسی حرکت کرده و مهارت هایی چون تفکر نقادانه، تحلیل محتوا و تشخیص اطلاعات معتبر را در دانش آموزان تقویت کند. سواد رسانه ای (Media Literacy) به عنوان یک مهارت کلیدی در قرن بیست ویکم، توانایی فهم، نقد و استفاده موثر از رسانه ها را فراهم می آورد و می تواند به عنوان ابزاری برای ارتقاء کیفیت آموزش، تقویت آگاهی اجتماعی و کاهش آسیب های فرهنگی عمل کند. پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی-تحلیلی به بررسی اهمیت، ابعاد و کاربردهای سواد رسانه ای در نظام آموزش و پرورش ایران می پردازد و نشان می دهد که گنجاندن این مهارت در برنامه درسی، موجب توانمندسازی یادگیرندگان در برخورد با اطلاعات، افزایش تفکر انتقادی، ارتقاء یادگیری مستقل و مسئولانه، و کاهش تاثیرات منفی رسانه ها بر نسل نوجوان می شود. در پایان، پیشنهادهایی برای توسعه برنامه های سواد رسانه ای در مدارس و دانشگاه ها ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

سواد رسانه ای ، آموزش و پرورش ، تفکر انتقادی ، یادگیری در عصر دیجیتال ، مهارت های قرن ۲۱ ، رسانه های نوین