تاثیر فعالیت های فوق برنامه بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

فعالیت های فوق برنامه (مانند ورزش، هنر، موسیقی، کلاس های علمی و گروه های دانش آموزی) نقش مهمی در عملکرد تحصیلی دانش آموزان ابتدایی ایفا می کنند. پژوهش ها نشان می دهند که مشارکت هدفمند در این فعالیت ها، به ویژه زمانی که با برنامه ریزی درسی هماهنگ باشد، می تواند به بهبود نتایج تحصیلی منجر شود. مکانیسم های این تاثیر چندبعدی است: از یک سو، این فعالیت ها مهارت های شناختی ضروری مانند تمرکز، حافظه فعال، حل مسئله، مدیریت زمان و تفکر انتقادی را تقویت می کنند. از سوی دیگر، با افزایش انگیزه درونی، اشتیاق به یادگیری، حس تعلق به مدرسه و اعتماد به نفس دانش آموزان، نگرش مثبت تری نسبت به محیط آموزشی ایجاد می کنند. همچنین، فعالیت های فوق برنامه بستری برای توسعه مهارت های اجتماعی، کار گروهی، رهبری و ارتباط موثر فراهم می آورند که همگی در موفقیت تحصیلی و سازگاری مدرسه ای موثرند. این فعالیت ها می توانند استرس را کاهش داده و به عنوان عاملی برای پیشگیری از فرسودگی تحصیلی عمل کنند. با این حال، نوع، کیفیت، مدت و تعادل فعالیت ها بسیار حیاتی است؛ فعالیت های بسیار وقت گیر یا فشارآور ممکن است اثر معکوس داشته باشند و به خستگی یا افت تحصیلی منجر شوند. به طور خلاصه، فعالیت های فوق برنامه با کیفیت و متعادل، با تقویت مهارت های شناختی، افزایش انگیزه و بهبود مهارت های اجتماعی-عاطفی، به عنوان مکملی ارزشمند برای آموزش رسمی عمل کرده و می توانند سهم قابل توجهی در ارتقای عملکرد تحصیلی و رشد همه جانبه دانش آموزان مقطع ابتدایی داشته باشند، مشروط بر اینکه با دقت انتخاب و مدیریت شوند.

کلیدواژه ها:

فعالیت های فوق برنامه ، دانش آموزان ، عملکرد تحصیلی