تاثیر تلفیق آموزش مهارت های زندگی در برنامه های درسی بر رشد تاب آوری و مهارت حل مسئله دانش آموزان

امروزه با پیچیده تر شدن مسائل اجتماعی، عاطفی و آموزشی در سنین مدرسه، لزوم آموزش مهارت های زندگی به کودکان، بیش از گذشته احساس می شود. این مقاله با هدف بررسی تاثیر گنجاندن آموزش مهارت های زندگی در برنامه های درسی دبستان بر رشد تاب آوری و توانایی حل مسئله در دانش آموزان تدوین شده است. پژوهش حاضر از نوع شبه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری، دانش آموزان پایه چهارم دبستان در یکی از مناطق آموزش و پرورش شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۴–۱۴۰۳ بودند. ۶۰ نفر به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت ۸ هفته تحت آموزش مهارت هایی نظیر خودآگاهی، ارتباط موثر، کنترل هیجان، تفکر خلاق و تصمیم گیری قرار گرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون و آزمون مهارت حل مسئله هپنر گردآوری و با آزمون تحلیل کوواریانس تحلیل شد.نتایج نشان داد آموزش مهارت های زندگی، تاثیر معناداری در افزایش تاب آوری (۰۵/۰>p) و بهبود توانایی حل مسئله (۰۱/۰>p) دانش آموزان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل داشته است. این یافته ها بر اهمیت تلفیق برنامه ریزی شده ی این مهارت ها در محتوای درسی مدارس ابتدایی تاکید دارد و می تواند زمینه ساز پرورش نسل هایی مقاوم تر، منطقی تر و سازگارتر با چالش های فردی و اجتماعی باشد.

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی ، تاب آوری ، حل مسئله ، برنامه درسی تلفیقی ، آموزش ابتدایی ، سلامت روان دانش آموزان