آموزش مسئولیت پذیری اجتماعی در کلاس درس

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 5

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ESPE01_1927

تاریخ نمایه سازی: 18 خرداد 1404

چکیده مقاله:

در دنیای امروز که جوامع با چالش های گوناگون اخلاقی، فرهنگی و اجتماعی مواجه اند، نقش نظام آموزشی در تربیت شهروندانی مسئولیت پذیر بیش از پیش اهمیت یافته است. یکی از مهم ترین وظایف نهادهای آموزشی، به ویژه در دوران مدرسه، آموزش مسئولیت پذیری اجتماعی به دانش آموزان است تا آنان با درک درست از وظایف فردی و جمعی خود، بتوانند در آینده نقش موثری در جامعه ایفا کنند. مسئولیت پذیری اجتماعی نه تنها به معنای پیروی از قوانین و مقررات است، بلکه شامل احترام به حقوق دیگران، مشارکت در فعالیت های جمعی، حفاظت از محیط زیست، و کمک به رفع مشکلات اجتماعی نیز می شود. کلاس درس به عنوان یکی از مهم ترین فضاهای تربیتی، این ظرفیت را دارد که به بستری برای تمرین رفتارهای مسئولانه تبدیل شود. طراحی فعالیت های مشارکتی، آموزش ارزش های شهروندی، تقویت حس همدلی و ارتقای خودآگاهی، از جمله روش هایی است که معلمان می توانند برای نهادینه سازی این مفهوم مهم به کار گیرند. آموزش مسئولیت پذیری اجتماعی در کلاس، اگر به صورت برنامه ریزی شده، مستمر و متناسب با سن دانش آموزان انجام گیرد، می تواند منجر به شکل گیری نسلی متعهد، آگاه و کنشگر گردد. تحقیقات نشان می دهد که آموزش مهارت های اجتماعی-اخلاقی در چارچوب دروس روزمره و از طریق تجربه های عملی، بیشترین تاثیر را در ارتقای مسئولیت پذیری در دانش آموزان دارد. به عنوان مثال، فعالیت هایی مانند ایفای نقش در موقعیت های شبیه سازی شده، مشارکت در تصمیم گیری های کلاسی، یا انجام پروژه های اجتماعی می توانند زمینه ساز درونی سازی رفتارهای مسئولانه باشند. همچنین، تعامل مثبت معلم با دانش آموزان و الگوسازی رفتاری، نقشی کلیدی در تقویت این مهارت ایفا می کند. در این میان، رویکردهای آموزشی نوینی چون یادگیری مبتنی بر خدمت، یادگیری تعاملی، و آموزش بین رشته ای می توانند در جهت تلفیق دانش، نگرش و عمل موثر واقع شوند. در نهایت، توسعه مسئولیت پذیری اجتماعی در کلاس درس تنها به نفع فرد نیست، بلکه منجر به ایجاد محیط های یادگیری امن تر، مشارکتی تر و اخلاقی تر نیز خواهد شد. این امر می تواند گامی مهم در جهت تحقق اهداف بلندمدت تربیت شهروندان موثر، متعهد و دارای دغدغه اجتماعی باشد.

نویسندگان

سوما رئوفی

دانش آموخته ی دیپلم علوم اجتماعی، دانشگاه شهید باهنر همدان

محمد سلدوزی

دانش آموخته ی کارشناسی علوم تربیتی (آموزش ابتدایی)، دانشگاه فرهنگیان ارومیه واحد سلماس(امام خمینی)

آرین اوراز

دانش آموخته ی دیپلم علوم اجتماعی ، دانشگاه فرهنگیان همدان

فرزانه پورسلطانی

دانش آموخته ی دیپلم علوم اجتماعی ، دانشگاه شهید باهنر همدان