هوش مصنوعی در تعلیم و تربیت: مسیر به سوی آموزش دیجیتال

چکیده با گسترش فناوری های نوین، هوش مصنوعی به یکی از مهم ترین ابزارهای تحول در تعلیم و تربیت تبدیل شده است. این مقاله به بررسی نقش هوش مصنوعی در آموزش پرداخته و تاثیر آن بر روش های تدریس، تعاملات دانش آموزان، و بهبود فرآیندهای یادگیری را تحلیل می کند. سیستم های آموزشی مبتنی بر هوش مصنوعی می توانند با شخصی سازی مسیر یادگیری، توانایی های فردی دانش آموزان را بهتر بشناسند و محتوای مناسب تری ارائه دهند. همچنین، ابزارهای هوش مصنوعی امکان ارزیابی خودکار و تحلیل داده های آموزشی را فراهم می کنند که موجب افزایش دقت و کیفیت فرایندهای تدریس می شود.در کنار فرصت های نوین، چالش هایی نیز وجود دارند؛ از جمله حفظ تعامل انسانی در فرایند یادگیری، مسائل اخلاقی مرتبط با داده های آموزشی، و نیاز به چارچوب های تنظیم گری مناسب جهت استفاده بهینه از این فناوری. این مقاله، ضمن بررسی فرصت ها و چالش های هوش مصنوعی، به بحث در مورد شیوه های ترکیب فناوری های هوشمند با رویکردهای سنتی آموزش می پردازد تا مسیری متعادل برای تحول دیجیتال در کلاس های درس ارائه دهد. در نهایت، هدف مقاله ترسیم چشم اندازی جامع از آینده آموزش و تبیین نقش هوش مصنوعی در ارتقای سیستم های یادگیری است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، آموزش و پرورش ، تدریس دیجیتال ، شخصی سازی یادگیری ، تعامل معلم و دانش آموز