تاثیر واقعیت افزوده هوشمند، بر درگیری ذهنی و رضایت یادگیرنده از آموزش به دانش آموزان

هدف این پژوهش بررسی تاثیر واقعیت افزوده هوشمند بر درگیری ذهنی و رضایت یادگیرنده از فرایند آموزش در میان دانش آموزان بود. این تحقیق با روش مروری انجام شد و با تحلیل انتقادی و سازمان یافته مطالعات معتبر فارسی مرتبط با هوش مصنوعی، واقعیت افزوده، یادگیری تعاملی و انگیزش تحصیلی، به استخراج یافته ها و الگوهای مفهومی اقدام گردید. بررسی ها نشان داد که واقعیت افزوده هوشمند موجب افزایش قابل توجه درگیری ذهنی دانش آموزان شده و با ایجاد محیطی چندحسی، تعاملی و جذاب، تمرکز و علاقه آن ها را به محتوای آموزشی تقویت می کند. همچنین این فناوری با ارائه بازخوردهای آنی، شخصی سازی تجربه یادگیری و توانمندسازی تدریجی یادگیرنده، احساس موفقیت و انگیزش درونی را در آن ها افزایش داده و در نتیجه، رضایت تحصیلی دانش آموزان به شکل معناداری ارتقاء می یابد. یافته ها بیانگر آن است که بهره گیری هدفمند، مستمر و طراحی شده از واقعیت افزوده هوشمند می تواند به عنوان روشی نوین برای بهبود کیفیت آموزش، افزایش تعامل یادگیرنده و ارتقاء پایداری مفاهیم در ذهن دانش آموزان به کار رود. نتیجه گیری نهایی پژوهش تاکید دارد که تلفیق فناوری واقعیت افزوده با رویکردهای آموزشی فعال، ظرفیت چشمگیری برای ایجاد تحول در نظام یاددهی–یادگیری دارد.

کلیدواژه ها:

واقعیت افزوده هوشمند ، درگیری ذهنی ، رضایت یادگیرنده ، آموزش تعاملی