مروری بر مسیر گزارشگری زیست محیطی در ایران

در چارچوب اصول نظریه ذینفعان، گزارشگری زیست محیطی به عنوان یک منبع مزیت رقابتی در سالهای اخیر مورد توجه قرار گرفته است. این گزارش یک فعالیت ارزشزا در سازمان و برای جامعه است که می توان آن را از طریق دستورالعمل و الزامات قانونی و گسترش اعتقاد و باور به اصول مدیریت زیست محیطی برای دستیابی به توسعه پایدار، ارتقاء داد. نوشتار حاضر به مرور پژوهشهای انجام شده در حوزه گزارشگری زیست محیطی در ایران و بررسی مسیر توسعه آن پرداخته است. نوشتار حاضر یک مطالعه مروری-روایتی می باشد که برای موضوعات جامع و مفصل کاربرد دارد. در این مطالعه از مقالات نمایه شده در پایگاههای علمی معتبر در ایران استفاده شده است. کلیدواژه مورد نظر در این مطالعه عبارتاند از "گزارشگری اطلاعات زیست محیطی و "افشاء زیست محیطی" که در عنوان مقالات مورد جست و جو قرار گرفتند. نتایج این پژوهشها نشان می دهد که افشای اطلاعات زیست محیطی در ایران بین سالهای ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۳ پیشرفتهای رو به رشدی داشته است و رابطه بین کیفیت افشاء اطلاعات زیست محیطی با ارزش شرکت، مسئولیت اجتماعی، عملکرد مالی و غیرمالی در بسیاری از پژوهشها کاملا مشهود است. پژوهشهای انجام شده در خصوص افزایش نگرانی سهامداران نسبت یه محیط زیست، نشان می دهد که شرکتها برای پاسخدهی مسئولیت اجتماعی خود راهکارهایی را برای بهبود عملکرد شرکت از طریق پرداختن به موضوع پایداری (زیست محیطی، اجتماعی و حاکمیتی) در نظر گرفته اند. افزون بر این افشای اطلاعات زیست محیطی در صنایع مختلف، متفاوت است.

کلیدواژه ها:

گزارشگری زیست محیطی ، پایداری ، مسئولیت اجتماعی ، ذینفعان