رابطه ی بین سبک دلبستگی اضطرابی و رضایت زناشویی با میانجی گری هوش هیجانی

این پژوهش به بررسی رابطه سبک دلبستگی اضطرابی و رضایت زناشویی با نقش میانجی گری هوش هیجانی می پردازد. هدف اصلی این مطالعه تحلیل تاثیرات مستقیم و غیرمستقیم سبک دلبستگی اضطرابی بر رضایت زناشویی و ارزیابی نقش هوش هیجانی به عنوان متغیر میانجی است. این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بوده و داده ها با استفاده از پرسش نامه های استاندارد از نمونه ای شامل زوجین جمع آوری شده است. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که اثر مستقیم سبک دلبستگی اضطرابی بر رضایت زناشویی منفی و معنادار است. همچنین اثر غیرمستقیم این سبک دلبستگی بر رضایت زناشویی از طریق هوش هیجانی معنادار بوده و این فرضیه مورد تایید قرار گرفت. به عبارت دیگر، سبک دلبستگی اضطرابی می تواند از طریق کاهش هوش هیجانی رضایت زناشویی را کاهش دهد. یافته های پژوهش بر اهمیت هوش هیجانی در تعدیل اثرات منفی سبک دلبستگی اضطرابی تاکید دارند و نشان می دهند که تقویت مهارت های هوش هیجانی می تواند به بهبود کیفیت روابط زناشویی کمک کند. این پژوهش دارای پیامدهای کاربردی مهمی برای مشاوران خانواده و روان شناسان است و می تواند زمینه ساز ارائه راهبردهای موثر در راستای ارتقای سطح رضایت زناشویی و کاهش پیامدهای منفی سبک های دلبستگی باشد.

کلیدواژه ها:

سبک دلبستگی اضطرابی ، رضایت زناشویی ، هوش هیجانی