اثربخشی توانبخشی شناختی رایانه ای بر پیشرفت مهارت های اجتماعی دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر شهر تهران

نتایج مطالعات پیشین نشان داده است که کودکان با کم توانی ذهنی آموزش پذیر مشکلاتی را در مهارت های اجتماعی دارند، لذا استفاده از شیوه های مناسب برای بهبود این مشکلات اهمیت فراوانی دارد. یکی از راه های موثر توانبخشی شناختی است. بر همین اساس هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی توانبخشی شناختی رایانه ای بر پیشرفت مهارت های اجتماعی دانش آموزان کم توان ذهنی شهر تهران می باشد. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و به لحاظ هدف کاربردی است. جامعه آماری این تحقیق، شامل جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی کودکان با ناتوانی هوشی آموزش پذیر ۸ تا ۱۱ سال شهر تهران در سال ۱۴۰۳ تشکیل دادند. از بین آنها سی نفر داوطلب واجد شرایط به صورت در دسترس وارد مطالعه شدند و به تصادف در گروه های آزمایش و گواه (هر گروه پانزده نفر) قرار گرفتند. از هر دو گروه در مرحله ی پیش آزمون و پس آزمون پرسشنامه مهارت اجتماعی ماتسون (۱۹۸۳، ماتسون و همکاران) گرفته شد. و سپس برنامه ی توانبخشی شناختی Captains log به مدت ۱۲ جلسه ۶۰ دقیقه ای و دوبار در هفته برای شرکت کنندگان گروه آزمایش اجرا شد. اما گروه گواه هیچ برنامه آموزشی دریافت نکرد. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ صورت گرفت و سطح معناداری آزمون ها ۰.۰۵ در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد در فرضیه مقدار F از سطح معناداری ۰.۰۵ کمتر می باشد پس فرضیه پذیرفته می شود. در نتیجه، توانبخشی شناختی رایانه ای بر پیشرفت مهارت های اجتماعی دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر موثر می باشد. از نتایج این تحقیق می توان در مراکز مشاوره، بهزیستی و کلینیک های تخصصی و آموزش و پرورش استثنایی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

توانبخشی شناختی رایانه ای ، مهارت های اجتماعی ، کم توان ذهنی آموزش پذیر