مقایسه امنیت روانی و سبک هویتی در زنان شاغل و خانه دار شهر تهران

هدف پژوهش حاضر مقایسه امنیت روانی و سبک هویتی در زنان شاغل و خانه دار بوده است. روش پژوهش از منظر گردآوری داده ها از نوع علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه زنان شاغل و خانه دار منطقه ۴ شهر تهران در سال ۱۴۰۳- ۱۴۰۲ که در سراهای محله عضویت داشتند، تشکیل دادند(N=۱۹۰). با توجه به جامعه آماری حجم نمونه تعداد ۱۲۰ نفر(۶۰ نفر زنان شاغل و۶۰ نفر زنان خانه دار) تشکیل داد که با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات ازپرسشنامه سبک های هویت برزونسکی(۱۹۹۲) و پرسشنامه امنیت روانی زارع و امین پور(۱۳۹۰) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمون آماری تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا)، توسط نرم افزار SPSS۲۴ استفاده گردید. نتایج نشان داد، مولفه های امنیت روانی در گروه زنان خانه دار کمتر از زنان شاغل است و همچنین سبک های هویت اطلاعاتی و تعهد در گروه زنان شاغل بیشتر از گروه زنان خانه دار است و میانگین سبک های هویت هنجاری و هویت سردرگمی در زنان خانه دار بیشتر از زنان شاغل است. بنابراین نتیجه شد تفاوت معناداری بین امنیت روانی و سبک های هویتی در زنان شاغل و خانه دار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

امنیت روانی ، سبک های هویتی ، زنان شاغل ، زنان خانه دار