بررسی تاثیر پیاده مداری بر ارتقای کیفیت محیطی

در امروزه با آغاز دوران انقلاب صنعتی و ظهور اتومبیل و گسترش شهرها، اهمیت فضاهای پیاده رو و محوریت آن در شهرها و فضاهای شهری کاهش یافته و از کیفیت فضایی عرصه های عمومی شهر و پیاده راه ها کاسته شده است. این فضاها به عنوان مکان هایی که نقش مهمی در ارتباطات و تعاملات اجتماعی میان شهروندان دارند، تحت تاثیر قرار گرفته اند. درگذشته عابر پیاده به عنوان عنصر اصلی در برنامه ریزی و طراحی شهری مورد توجه قرار می گرفت و مقیاس انسانی در همه ابعاد و جهات حرف اول را عنوان می کرد. اما امروزه به دلایلی کیفیت سرزندگی عرصه های عمومی تنزل یافته و حضور داوطلبانه مردم در فضاهای شهری کمرنگ شده است. توجه به موضوع حرکت پیاده همواره با نیازها و خواسته های انسان در می آمیزد و می تواند از پراهمیت ترین و ضروری ترین موارد در حقوق طبیعی استفاده کنندگان از فضای شهر تلقی شود. حضور عابران در معابر شبکه دسترسی اثر زندگی بخش در کالبد شهر دارد. لیکن دیده می شود که شرایط حاکم بر شهرهای امروزی شیوه زندگی جدیدی

کلیدواژه ها:

فضای شهری ، کیفیت محیطی ، خیابان ، پیاده مداری