تعیین مکانیزم تصمیم گیری جهت انتخاب بهترین روش های پایدارسازی گود در عملیات گودبرداری

پایدارسازی گود در عملیات گودبرداری ساختمان یکی از پرمخاطره ترین فعالیت های ساختمانی است که به منظور پیشگیری از ریزش دیواره های گود انجام می شود. در این مطالعه تحلیلی-توصیفی با هدف رتبه بندی روش های پایدارسازی گود در عملیات گودبرداری ساختمان از دیدگاه ایمنی ابتدا تیمی از خبرگان متشکل از ۱۵ نفر از اساتید هیئت علمی، کارشناسان و متخصصین ایمنی و عمرانی و جمعی از کارفرمایان و پیمانکاران تشکیل شد. سپس با گردآوری اطلاعات لازم از ۱۱ روش پایدارسازی گود اقدام به شناسایی خطرات ایمنی بر اساس روش JSA شد. همچنین با ترسیم درخت خطا (FTA) حوادث رایج در عملیات گودبرداری و پایدارسازی گود مورد واکاوی قرار گرفت. سپس با استفاده از پرسشنامه AHP اقدام به مقایسات زوجی بین ۱۱ روش پایدارسازی گود بر اساس ۵ معیار شد. نتایج حاصل از پرسشنامه در محیط نرم افزاری Expert Choice ۱۱ پیاده سازی شد و نرخ ناسازگاری آن در مجموع کمتر از ۱/۰ محاسبه گردید. نتایج نشان داد که روش جداره بندی توسط دیوار دیافراگمی، انکراژ و با دوخت به پشت – پین گذاری به ترتیب با وزن های ۱۴۱/۰، ۱۳/۰ و ۱۲۴/۰ به عنوان ایمن ترین روش ها شناخته می شوند. از طرف مقابل نیز روش های جداره های مهاربندی شده توسط میکروپایل، جداره های مهاربندی شده توسط سپر کوبی، جداره های مهاربندی شده توسط المان های افقی و مایل و جداره های مهاربندی شده توسط المان های کششی به ترتیب با وزن های ۰۶۷/۰، ۰۶۷/۰، ۰۵۳/۰ و ۰۴/۰ رتبه های ۹ تا ۱۱ را به خود اختصاص دادند که به عنوان ناایمن ترین یا پرمخاطره ترین روش های پایدارسازی گود در عملیات گود شناخته می شوند.

کلیدواژه ها:

پایدارسازی گود ، عملیات گودبرداری ، تحلیل ایمنی شغل ، تحلیل درخت خطا ، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی