تلفیق فناوری های نوین با اصول معماری شوادان برای توسعه فضا های زیر زمینی بامصرف انرژی نزدیک به صفر

در مواجهه با بحران انرژی و تغییرات اقلیمی، بازگشت به الگوهای بومی و بازنگری در شیوه های سنتی معماری به عنوان راهکاری موثر در طراحی معماری پایدار اهمیت یافته است. شوادان ها، به عنوان فضاهای زیرزمینی سنتی در بافت تاریخی دزفول، با تکیه بر مصالح بومی، جنس زمین، موقعیت جغرافیایی و اصول تهویه طبیعی، توانسته اند شرایط آسایش حرارتی مناسبی را برای ساکنان در اقلیم گرم و نیمه خشک فراهم کنند. این پژوهش با هدف بررسی امکان تلفیق الگوی شوادان با فناوری های نوین معماری و انرژی، به طراحی مفهومی فضاهایی با مصرف انرژی نزدیک به صفر (NZEB) می پردازد. روش تحقیق به صورت کیفی و تحلیلی، مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای، داده های اقلیمی و شبیه سازی حرارتی و تهویه ای و ارزیابی عملکرد انرژی بررسی و تهیه شده است. یافته ها نشان می دهند که اصول به کار رفته در شوادان، در صورت بازتعریف و به روزرسانی، قابلیت انطباق با استانداردهای روز دنیا را دارند. این نتایج می توانند به ارائه الگوهای نوین طراحی در راستای معماری پایدار متناسب با اقلیم گرم و خشک در بستر معماری معاصر ایران منجر شوند.

کلیدواژه ها:

فن آوری مدرن ، شوادان ، فضاهای زیر زمینی ، مصرف انرژی