بررسی آزمایشگاهی مدل فیزیکی پیهای سطحی مستقر بر روی ستونهای سنگی

زمین به عنوان مقصد نهایی انتقال بار سازه های مهندسی تلقی می شود که در بسیاری از مواقع این بستر را خاک ها تشکیل می دهند. از طرفی با افزایش روزافزون جمعیت و توسعه صنایع و مشکل کمبود زمین مناسب به منظور احداث سازه های موردنیاز، مهندسان مجبور به استفاده از بسترهای کم مقاومت و مساله دار شده اند. از اینرو از دیرباز روش های متعدد و گوناگونی جهت تقابل با این گونه بسترها و اصلاح و ارتقاء پارامترهای مهندسی آن ابداع شده است. با توجه به روش های متعدد اصلاح خاک تنها چندین روش را می توان به عنوان بهترین و اقتصادی ترین طرح انتخاب کرد. این پژوهش با هدف بررسی ظرفیت باربری پیهای سطحی قرار داده شده بر ستونهای سنگی مدفون در خاک های ماسه ای با استفاده از مدل فیزیکی صورت پذیرفته است. این تحقیق با مدل سازی فیزیکی ستونهای سنگی استوانه ای با قطرهای ۵۰ و ۷۵ میلیمتر و طولهای ۳۵۰ و ۵۰۰ میلیمتر انجام پذیرفته است. پی سطحی مورد نظر در سه حالت مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. حالت اول با یک ستون سنگی مدفون، حالت دوم با دو ستون سنگی مدفون و حالت سوم با سه ستون سنگی مدفون تحت بارگذاری قائم بوسیله جک بارگذاری پنوماتیک قرار گرفته است. بارگذاری در چهار گام (۲۰، ۴۰، ۶۰ و ۸۰ کیلوپاسکال) در مدت زمان ۶۰۰ ثانیه اعمال شده است. در پایان نتایج حاصل به شکل نمودار زمان – نشست حاصل شده است. نتایج این مطالعه نشان می دهد، افزایش تعداد ستونهای سنگی مدفون و همچنین افزایش قطر و طول ستونهای سنگی، باعث افزایش ظرفیت باربری پی سطحی مورد نظر شده است.

کلیدواژه ها:

ستون سنگی ، پی سطحی ، جک پنوماتیک ، ظرفیت باربری