تحلیل اصول معماری پایدار با تاکید بر بازخوانی الگوهای بومی معماری ایران

در سال های اخیر، معماری پایدار به عنوان یک رویکرد ضروری برای مقابله با بحران های زیست محیطی و انرژی مطرح شده است. با وجود رشد فناوری و گسترش ساخت وساز مدرن، معماری سنتی ایران از دیرباز در تطابق با اقلیم و استفاده از منابع بومی، نمونه ای موفق از طراحی پایدار محسوب می شود. این مقاله با هدف بررسی مبانی نظری معماری پایدار و تحلیل تطبیقی آن با الگوهای بومی معماری ایران تدوین شده است. با تحلیل ویژگی های اقلیمی، فرهنگی و مصالح در معماری سنتی، تلاش شده تا اصول طراحی پایدار در سازمان فضایی خانه های تاریخی شناسایی شده و قابلیت بازتعریف آن در پروژه های معاصر بررسی گردد. روش تحقیق کیفی و مبتنی بر تحلیل محتوای منابع و نمونه های مطالعاتی می باشد. نتایج نشان می دهد که بهره گیری از اصول سنتی مانند تهویه طبیعی، استفاده از مصالح بومی، طراحی بر پایه اقلیم و توجه به ساختار اجتماعی فضاها می تواند نقش موثری در تحقق معماری پایدار در پروژه های نوین ایفا کند. کلیدواژه ها: پایداری، معماری، انرژی، اقلیم، آموزش، فناوری

کلیدواژه ها:

پایداری ، معماری ، انرژی ، اقلیم ، آموزش ، فناوری