ارتقای عدالت اجتماعی در حمل و نقل با تاکید بر زیرساخت های دوچرخه سواری در محلات کم درآمد

در سال های اخیر، مفهوم عدالت اجتماعی به عنوان یکی از ارکان توسعه پایدار شهری اهمیت زیادی یافته است. این پژوهش با هدف بررسی نقش زیرساخت های دوچرخه سواری در ارتقای عدالت اجتماعی، خصوصا در محلات کم درآمد شهری، انجام شده است. بر اساس مرور ادبیات، تحلیل نمونه های موفق بین المللی و تجارب داخلی، نتایج نشان می دهد توسعه زیرساخت های مناسب دوچرخه سواری می تواند ابزاری موثر جهت کاهش نابرابری های دسترسی به حمل و نقل، کاهش هزینه ها و افزایش مشارکت اقشار آسیب پذیر در فعالیت های اجتماعی و اقتصادی باشد. با وجود چالش هایی مانند محدودیت های مالی، نبود آگاهی کافی و مسائل امنیتی، توسعه سیاست های جامعه محور، آموزش و فرهنگ سازی، مشارکت فعال ساکنان و پیوند پروژه های دوچرخه سواری با برنامه های بازآفرینی شهری و افزایش فضای سبز به بهبود عدالت اجتماعی و کیفیت زندگی شهری کمک می کند. پژوهش حاضر، راهکارهای عملی برای برنامه ریزان و سیاستگذاران به منظور توسعه حمل و نقل عادلانه و پایدار ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

حمل ونقل پایدار ، زیرساخت دوچرخه سواری ، عدالت اجتماعی ، مشارکت اجتماعی ، مناطق کم درآمد