ارائه الگوی مقاوم گلوگاهی در رابطه با انتخاب سرخوشه ها در دوره های پروتکل LEACH

شبکه های حسگر بی سیم فناوری نوظهوری است که به موضوعی مهم در امر تحقیقات تبدیل شده است. دامنه ی کاربرد وسیع شبکه های حسگر بی سیم موضوعات مهمی را از جمله نظامی، خدمات درمانی و پزشکی، نظارت محیطی و بسیاری موضوعات دیگر را در آینده در بر می گیرد. در شبکه های حسگر بی سیم، گره های حسگر معمولاً در یک فیلد منطقه ای که در آن گره های حسگر مستقر هستند پراکنده شده اند. این گره ها در اندازه کوچک با قدرت پردازش، حافظه و عمر باتری محدود هستند. گره ها در این شبکه ها، با هماهنگی هم برای تولید اطلاعات با دقت بالا به کارگیری می شوند و هر گره قابلیت جمع آوری داده ها و ارسال از طریق مسیر برگشت به ایستگاه های پایه را دارا بوده، که می تواند ثابت و یا متحرک باشد. در شبکه گیرنده بی سیم، حفاظت از انرژی، که رابطه مستقیم با طول عمر شبکه دارد، نسبتاً به عنوان پارامتر مهم تر در نظر گرفته شده است تا با استفاده از الگوریتم های مسیریابی کارآمد در مصرف انرژی، یکی از علل مصرف انرژی کاهش داده شود. به طوری کلی، الگوریتم های مسیریابی در شبکه گیرنده بی سیم را می توان به مسیریابی مسطح، سلسله مراتبی و مبتنی بر مکان، تقسیم کرد. در روش مسطح، به تمام گره ها نقش بابری اختصاص داده شده است. ولی در سلسله مراتبی، گره ها نقش های متفاوتی در بکه ایفا می کنند. در حالی که در مسیریابی های مبتنی بر مکان، گره های حسگر با استفاده از مکان خودشان آدرس دهی شده اند. در این روش تلاش می گردد با ترکیبی از روش های مسطح و خوشه بندی در پروتکل LEACH، الگوی مناسب جهت انتخاب سرخوشه های مقاوم گلوگاهی با مصرف بهینه انرژی ایجاد گردد. این پروتکل در مواردی که اطلاعات تمامی سنسورها، مخصوصاً سنسورهای تک مسیره با حداکثر طول عمر سنسور، برای شبکه مهم باشد مورد استفاده قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

شبکه حسگر بی سیم ، پروتکل مسیریابی ، سلسله مراتبی ، خوشه بندی ، سرخوشه ، مقاوم گلوگاهی