تاثیر شش هفته تمرین نوردیک همسترینگ بر زاویه Q، نسبت قدرت همسترینگ به چهارسر ران و فعالیت الکتریکی این عضلات در فوتبالیست های نوجوان دارای زانوی پرانتزی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر ۶ هفته تمرین نوردیک همسترینگ بر زاویه Q، نسبت قدرت عضله همسترینگ به عضله چهارسر ران و فعالیت الکتریکی این عضلات در فوتبالیست های نوجوان دارای زانوی پرانتزی شهر تهران است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مطالعات کاربردی نیمه­تجربی یک گروه می­باشد.  از میان فوتبالیست های نوجوان دارای زانوی پرانتزی شهر تهران، ۱۳ نفر به­صورت تصادفی انتخاب شدند. زاویه Q با گونیامتر، نسبت قدرت همسترینگ به چهارسر ران و فعالیت الکتریکی عضلات به ترتیب به­وسیله دستگاه ایزوکینتیک و دستگاه الکترومیوگرافی، بعد از ۶ هفته تمرین نوردیک همسترینگ اندازه گیری شد. از آزمون تی وابسته برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد بین پیش­آزمون و پس­آزمون زاویه Q (P< ۰.۰۰)، نسبت قدرت عضله همسترینگ به چهارسر در حالت اکستنشن در سرعت زاویه ای ۶۰  (P< ۰.۰۲) و ۱۸۰ درجه بر ثانیه (P< ۰.۰۰۱)، و همچنین در حالت فلکشن با سرعت زاویه­ای ۶۰ (P< ۰.۰۱) و ۱۸۰ (P< ۰.۰۳) برثانیه تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از پیش­آزمون و پس­آزمون فعالیت الکتریکی عضلات نیم­وتری (P< ۰.۰۱) ، دو سر رانی (p< ۰.۰۴) و پهن خارجی (P< ۰.۰۲) در سرعت زاویه ای ۶۰ درجه بر ثانیه تفاوت معناداری را نشان داد. این تفاوت معنادار برای عضلات نیم­وتری (P< ۰.۰۱) و دو سر رانی (P< ۰.۰۰) در سرعت زاویه ای ۱۸۰ درجه بر ثانیه نیز قابل مشاهده بود. اما در عضله پهن داخلی در سرعت زاویه ای ۶۰  (P< ۰.۰۷) و ۱۸۰ (P< ۰.۲۴) درجه بر ثانیه و در عضله پهن خارجی در سرعت زاویه ای ۱۸۰ درجه بر ثانیه (P< ۰.۲۸) تفاوت معنا­داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد تمرین نوردیک همسترینگ می­تواند با اثر مثبتی که بر زاویه Q و قدرت عضلات همسترینگ می­گذارد، به­عنوان تمرینی برای تقویت این عضله و همچنین در پیشگیری از آسیب­ها مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

زانوی پرانتزی ، تمرین نوردیک همسترینگ ، زاویه Q ، نسبت قدرت عضله همسترینگ به عضله چهارسر ران