نقش مدرسه و معلم در پرورش تفکر خلاق و پژوهشی در دانش آموزان

این مقاله به روش توصیفی- کتابخانه ای و با هدف نقش مدرسه و معلم در پرورش تفکر خلاق و پژوهشی در دانش آموزان به تحریر در آمده است. با نگاهی به نقش نظام آموزش و پرورش به عنوان تربیت کننده و آموزش دهنده سرمایه های انسانی خلاق و پژوهشگر بایستی این سوال کلیدی و مهم را مطرح کرد که نظام آموزش و پرورش ما تا چه حد فراگیران را به این سمت سوق می دهد. در پاسخ می توان گفت : پژوهش و نو آوری در جامعه ای توسعه پیدا می کند که نظام آموزشی و فرهنگی، زمینه و بستر مناسبی برای آن را تدارک دیده باشد. بنابراین تحقیق را می توان در کنار آموزش یکی از اهداف بسیار مهم آموزش و پرورش دانست که باید مورد توجه قرار گیرد و به نظر می رسد که مدارس و معلمان در این میان دارای وظیفه بسیار مهم و حساسی هستند که می توانند علاوه بر فعالیت های تحقیقاتی روح و انگیزه تحقیق و روش های درست پژوهش را در میان دانش آموزان نهادینه کنند. مدارس امروز با انتقال فراوان مفاهیم علمی و تمرین های تکراری بی معنا، فرصت اندیشیدن را از شاگردان گرفته اند. علاوه بر این تنها انتقال معلومات برای اندیشیدن کافی نیست بلکه معلم باید شرایط اندیشیدن را ایجاد نماید. در ضمن اندیشیدن هدف نهایی نیست، بلکه شاگردان با اندشیدن باید به شناخت صحیح دست یابند، و این شناخت علمی صحیح، آنان را به باور تثبیت شده برساند. در اثر ایجاد باور تثبیت شده است که گرایش به سوی عمل تحقق یافته و در نهایت به انجام عمل منجر خواهد شد. غالب معلمان همواره با روش های قالبی خاص و ایجاد محیط سخت انضباطی موجب حفظ کردن مطالب درسی که اصولا هیچ گونه سازگاری با محیط های سالم آموزشی ندارند، شده، عملا یک نوع حکومت استبدادی را در کلاس حاکم می سازند و جلوی هر گونه تفکر سالم را می گیرند.

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، آموزش انفرادی ، دانش آموزان ، فرآیند آموزش