بررسی سطوح یادگیری دانش آموزان در نظام آموزش و پرورش در حیطه روانی – حرکتی بلوم

تحقیق حاضر به روش توصیفی – تحلیلی و با بررسی منابع کتابخانه ای به بررسی سطوح یادگیری دانش آموزان در نظام آموزش و پرورش در حیطه روانی – حرکتی بلوم پرداخته است. آخرین حوزه مطرح شده بلوم حوزه روانی-حرکتی است. این حوزه به پرورش حرکات کلی بدن، آموزش موسیقی، هنر و انواع آموزش های حرفه ای از قبیل کشاوری و تجارت مربوط می شود. چهار بخش از یادگیری برای این حوزه تعیین شده است که عبارتند از: حرکات بنیادی(کنترل کم از سوی دیگران)، حرکات کلی(حرکات ضروری)، حرکات معمولی( انواع کنترل و بداهه گویی ها)، حرکات خلاق(حرکات انحصاری یک دانش آموز). برای این حوزه نیز سلسه مراتبی وجود دارد و دانش آموزان قبل از گذراندن سطوح اول و دوم قادر به گذراندن سطوح دیگر نمی باشند. هدف های این حیطه بیشتر نیازمند همکاری اعصاب و ماهیچه هاست مثل رانندگی، خیاطی و...و بیشتر شامل مهارت های عملی در زمینه های فنی حرفهای و تربیت بدنی و هنر و... است.سطوح یاد گیری حیطه روانی – حرکتی: ۱-مشاهده و تقلید،۲-اجرای عمل بدون کمک،۳-دقت درعمل،۴-.هماهنگی حرکات،۵-عادی شدن عمل.

کلیدواژه ها:

سطوح یادگیری ، دانش آموزان ، نظام آموزش و پرورش ، حیطه روانی – حرکتی بلوم