نقش آموزش مهارت های خودمدیریتی در شکل گیری شخصیت اجتماعی کودکان دبستانی

هدف این پژوهش بررسی نقش آموزش مهارت های خودمدیریتی در شکل گیری شخصیت اجتماعی کودکان دبستانی است. روش تحقیق به صورت نیمه تجربی و با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل دانش آموزان دبستانی منطقه مورد مطالعه بود که با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه های استاندارد سنجش مهارت های خودمدیریتی و شخصیت اجتماعی بود. داده ها با استفاده از آزمون های آماری مناسب تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد آموزش مهارت های خودمدیریتی تاثیر مثبت و معنی داری بر بهبود شخصیت اجتماعی کودکان دارد و توانسته است رفتارهای اجتماعی مثبت، همکاری گروهی و کنترل هیجانات را افزایش دهد. اهمیت این تحقیق در ارتقای کیفیت آموزش و تقویت سلامت روانی دانش آموزان دبستانی و فراهم آوردن بستر مناسب برای رشد شخصیت اجتماعی آنان است که می تواند به بهبود فرآیند تربیت در مدارس کمک کند.

کلیدواژه ها:

مهارت های خودمدیریتی ، شخصیت اجتماعی ، کودکان دبستانی ، آموزش ، سلامت روان