نقش خانواده و مدرسه درتربیت دانش آموزان

تربیت دانش آموزان به عنوان یکی از مهم ترین فرایندهای رشد فردی و اجتماعی، تاثیر قابل توجهی بر شکل گیری شخصیت، رفتار و مهارت های آنان دارد. در این میان، خانواده و مدرسه دو نهاد اصلی و مکمل در این فرایند تربیتی به شمار می روند. خانواده به عنوان نخستین محیط اجتماعی کودک، نقش تعیین کننده ای در پایه ریزی ارزش ها، هنجارها و رفتارهای فردی دارد، در حالی که مدرسه با ارائه آموزش رسمی و فعالیت های اجتماعی، تربیت را در سطح گسترده تری هدایت می کند. این مقاله با مرور متون و پژوهش های کتابخانه ای، به بررسی جایگاه و نقش هر یک از این دو نهاد در تربیت دانش آموزان پرداخته و اهمیت تعامل و همکاری موثر بین خانواده و مدرسه را برجسته می سازد. نتایج نشان می دهد که هماهنگی میان این دو نهاد، زمینه ساز تربیت موفق و رشد همه جانبه دانش آموزان است و خلاهای موجود در ارتباط آن ها می تواند اثرات منفی بر فرایند تربیتی داشته باشد. بنابراین، پیشنهاداتی جهت ارتقاء همکاری خانواده و مدرسه در تربیت دانش آموزان ارائه شده است

کلیدواژه ها:

تربیت دانش آموزان ، نقش خانواده ، نقش مدرسه ، همکاری خانواده و مدرسه ، رشد فردی و اجتماعی ، تعامل تربیتی