بررسی نقش انگیزش تحصیلی در پیشگیری از ترک تحصیل دانش آموزان ابتدایی

ترک تحصیل دانش آموزان ابتدایی یکی از معضلات اساسی نظام آموزشی در بسیاری از کشورها، از جمله ایران، محسوب می شود که پیامدهای نامطلوبی بر آینده فردی، اجتماعی و اقتصادی دانش آموزان و جامعه در پی دارد. این پدیده می تواند منجر به کاهش فرصت های شغلی، افزایش بزهکاری و فقر شود. عوامل متعددی در ترک تحصیل دانش آموزان نقش دارند که از جمله آن ها می توان به مشکلات اقتصادی خانواده، عدم علاقه به مدرسه، مسائل خانوادگی، بیماری، و ضعف درسی اشاره کرد. در این میان، انگیزش تحصیلی به عنوان یکی از مهم ترین عوامل روانشناختی، نقشی کلیدی در حفظ دانش آموزان در چرخه آموزش ایفا می کند. انگیزش تحصیلی به تمایل و اشتیاق درونی دانش آموز برای یادگیری، شرکت فعال در فعالیت های کلاسی، و دستیابی به موفقیت های تحصیلی اشاره دارد. دانش آموزانی که از انگیزش تحصیلی بالایی برخوردارند، به احتمال زیاد در برابر چالش های تحصیلی مقاومت کرده و در نهایت موفق به اتمام دوره ابتدایی می شوند. این مقاله مروری جامع با هدف بررسی نقش انگیزش تحصیلی در پیشگیری از ترک تحصیل دانش آموزان ابتدایی تدوین شده است. در این راستا، به بررسی تعاریف، نظریه ها و ابعاد مختلف انگیزش تحصیلی، علل و پیامدهای ترک تحصیل در دوره ابتدایی، و راهکارهای مبتنی بر تقویت انگیزش تحصیلی برای کاهش این پدیده پرداخته می شود. یافته های پژوهش های مختلف نشان می دهد که مداخلاتی که بر افزایش انگیزش درونی، خودکارآمدی، و تعلق به مدرسه تمرکز دارند، می توانند به طور موثری در کاهش آمار ترک تحصیل نقش داشته باشند. این مقاله همچنین به بررسی نقش عوامل خانوادگی، معلمین، و محیط مدرسه در تقویت یا تضعیف انگیزش تحصیلی دانش آموزان می پردازد و راهکارهایی عملی برای سیاست گذاران و دست اندرکاران نظام آموزشی ارائه می دهد. توجه به نیازهای روانشناختی دانش آموزان و ایجاد محیطی حمایت کننده و جذاب برای یادگیری، از جمله راهکارهای اساسی برای حفظ دانش آموزان در مدرسه و پیشگیری از ترک تحصیل آن ها است.

کلیدواژه ها:

انگیزش تحصیلی ، ترک تحصیل ، دانش آموزان ابتدایی ، پیشگیری ، آموزش.