یادگیری عمیق در مقابل یادگیری سطحی؛ چالش برنامه ریزان درسی

در عصر حاضر، تمرکز نظام های آموزشی صرفا بر انتقال دانش خام به دانش آموزان، دیگر پاسخ گوی نیازهای جوامع پویا و دانش محور نیست. یکی از چالش های اساسی در حوزه برنامه ریزی درسی، تمایز و تقابل بین یادگیری سطحی و یادگیری عمیق است. یادگیری سطحی معمولا مبتنی بر حفظ مطالب، پاسخ به آزمون های استاندارد و انتقال گذرای اطلاعات است؛ در حالی که یادگیری عمیق با درک مفهومی، تحلیل انتقادی، حل مسئله، و توانایی انتقال دانش به موقعیت های جدید همراه است. در این چارچوب، برنامه ریزان درسی وظیفه دارند ساختار و محتوای آموزشی را به گونه ای طراحی کنند که زمینه ساز پرورش تفکر انتقادی، استقلال فکری و درک عمیق یادگیرندگان باشد. این مقاله به بررسی ویژگی های دو رویکرد یادگیری، عوامل موثر بر آن ها، و چالش هایی که برنامه ریزان درسی در جهت سوق دادن آموزش به سمت یادگیری عمیق با آن مواجه اند، می پردازد. همچنین، پیشنهادهایی برای بازنگری در اهداف آموزشی، شیوه های تدریس، ارزشیابی، و سیاست گذاری آموزشی ارائه می شود تا مسیر یادگیری معنادار و پایدار برای دانش آموزان هموار گردد.

کلیدواژه ها:

یادگیری عمیق ، یادگیری سطحی ، برنامه ریزی درسی ، تفکر انتقادی ، طراحی آموزشی ، ارزشیابی یادگیری ، تحول آموزشی