بررسی اثربخشی آموزش ریاضی مبتنی بر نقشه ذهنی برخودپنداره تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهرستان آق قلا

یکی از دغدغه های اصلی نظام های آموزشی در قرن 21، ارتقای کیفیت آموزش و بهبود نگرش دانش آموزان نسبت به توانایی های تحصیلی خود است. خودپنداره تحصیلی به عنوان نگرش فرد نسبت به توانایی ها و شایستگی های خود در عرصه یادگیری نقش موثری در پیشرفت تحصیلی دارد. در این راستا، آموزش مبتنی بر روش های نوین و خلاقانه همچون «نقشه ذهنی» می تواند در ایجاد درک عمیق تر و سازمان یافته تر از مفاهیم درسی، به ویژه در درس ریاضی که برای بسیاری از دانش آموزان چالشی و خشک تلقی می شود، اثربخش باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش ریاضی مبتنی بر نقشه ذهنی بر خودپنداره تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم در شهرستان آق قلا انجام شده است. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و نمونه ای متشکل از دانش آموزان دختر و پسر پایه دهم و یازدهم بود که به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. گروه آزمایش طی هشت جلسه آموزش ریاضی با استفاده از تکنیک نقشه ذهنی را دریافت کرد، در حالی که گروه کنترل با روش سنتی آموزش دیدند. برای سنجش خودپنداره تحصیلی از پرسشنامه معتبر مک اینروت استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مبتنی بر نقشه ذهنی تاثیر معناداری بر افزایش خودپنداره تحصیلی دارد. یافته ها بیانگر آن است که به کارگیری شیوه های بصری و ذهن محور در آموزش ریاضی، نه تنها در بهبود درک مفاهیم بلکه در تقویت نگرش مثبت دانش آموزان نسبت به توانمندی های تحصیلی خود نقش بسزایی دارد. این نتایج می تواند راهگشای تغییر رویکرد در آموزش ریاضی و ارتقای سلامت روانی-تحصیلی دانش آموزان باشد.