هوش مصنوعی در معماری:کاربردها،چالش ها و چشم اندازهای آینده

در دهه های اخیر، فناوری هوش مصنوعی (AI) تحولی شگرف در حوزه های گوناگون از جمله معماری ایجاد کرده است. این مقاله با هدف بررسی تاثیرات هوش مصنوعی بر فرآیند طراحی معماری، نقش آن در شکل گیری فرم، بهینه سازی مصرف انرژی، و طراحی فضاهای هوشمند، به تحلیل نظری و مطالعات موردی داخلی و خارجی پرداخته است. ابتدا با مروری بر مفاهیم بنیادی و روند تکامل AI در معماری، جایگاه این فناوری در طراحی پارامتریک، الگوریتمیک و زایشی بررسی شده است. سپس با معرفی نمونه هایی از کاربردهای موفق جهانی و گام های اولیه در ایران، ظرفیت ها و چالش های پیاده سازی هوش مصنوعی در معماری معاصر مورد ارزیابی قرار گرفته است. در ادامه، با آینده پژوهی در مورد روندهای نوظهور، نشان داده شده است که AI می تواند به خلق فضاهایی واکنش پذیر، یادگیرنده و تطبیقی منجر شود. نتیجه گیری مقاله حاکی از آن است که هوش مصنوعی نه جایگزین خلاقیت انسانی، بلکه مکملی برای ارتقای کیفیت طراحی و کارایی فضایی در معماری آینده خواهد بود. همچنین، توسعه پایدار کاربرد AI در معماری نیازمند زیرساخت های آموزشی، فنی و فرهنگی متناسب با بستر بومی است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، معماری زایشی ، طراحی پارامتریک ، فضاهای هوشمند ، آینده پژوهی معماری