مروری بر ابزارهای هوش مصنوعی در ارزیابی تکوینی و پایانی دانش آموزان

با پیشرفت سریع فناوری و ظهور هوش مصنوعی (AI)، چشم انداز آموزشی دستخوش تغییرات بنیادینی شده است. این مقاله مروری جامع به بررسی کاربردها و پتانسیل های ابزارهای هوش مصنوعی در ارزیابی تکوینی و پایانی دانش آموزان می پردازد. ارزیابی تکوینی به عنوان فرآیندی مستمر برای پایش یادگیری و ارائه بازخورد به دانش آموزان و معلمان شناخته می شود، در حالی که ارزیابی پایانی به سنجش میزان دستیابی دانش آموزان به اهداف یادگیری در پایان یک دوره آموزشی می پردازد. هوش مصنوعی با قابلیت های خود در تحلیل داده های بزرگ، شناسایی الگوها، و ارائه بازخوردهای شخصی سازی شده، می تواند به بهبود کارایی، دقت، و عدالت در فرآیندهای ارزیابی کمک شایانی کند. این بررسی، ابزارهای مختلف هوش مصنوعی از جمله سیستم های آموزشی هوشمند، تحلیلگرهای نوشتاری خودکار، ابزارهای تشخیص گفتار، و پلتفرم های ارزیابی تطبیقی را مورد کاوش قرار می دهد. هدف از این مقاله، ارائه یک دیدگاه کلی از وضعیت موجود و پتانسیل های آینده هوش مصنوعی در ارزیابی آموزشی، و همچنین برجسته کردن چالش ها و فرصت های پیش رو در این حوزه است. با توجه به اهمیت ارزیابی در فرآیند یادگیری، فهم عمیق از نحوه ادغام هوش مصنوعی در این فرآیند، برای معلمان، سیاست گذاران، و توسعه دهندگان فناوری ضروری است. این مقاله نشان می دهد که چگونه هوش مصنوعی می تواند به سمت یک ارزیابی جامع تر و دقیق تر حرکت کند که نه تنها دانش، بلکه مهارت ها و توانمندی های پیچیده تر دانش آموزان را نیز مورد سنجش قرار دهد. تاکید بر شخصی سازی یادگیری و ارزیابی، از دیگر نقاط قوت هوش مصنوعی در این حوزه است که می تواند به برآورده کردن نیازهای متنوع دانش آموزان کمک کند. این رویکرد جدید به ارزیابی، پتانسیل تحول آفرینی در فرآیند یاددهی-یادگیری را دارد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، ارزیابی تکوینی ، ارزیابی پایانی ، آموزش ، شخصی سازی.