نقش هوش اجتماعی و عاطفی در روابط مدرسه ای و یادگیری

هدف از این مقاله بررسی نقش هوش اجتماعی و عاطفی در روابط مدرسه ای و یادگیری می باشد که با استفاده از منابع کتابخانه ای و به روش توصیفی و تحلیلی به نگارش در آمده است. در محیط های آموزشی، کیفیت روابط بین دانش آموزان، معلمان و سایر اعضای مدرسه تاثیر مستقیمی بر فرایند یادگیری و سلامت روانی افراد دارد. هوش اجتماعی و هوش عاطفی، به عنوان دو مولفه ی کلیدی در تنظیم هیجانات، درک دیگران و ایجاد تعاملات مثبت، نقش بنیادینی در شکل گیری این روابط ایفا می کنند. این مقاله به بررسی نقش هوش اجتماعی و عاطفی در بهبود روابط مدرسه ای، افزایش مشارکت دانش آموزان، کاهش تعارضات بین فردی و ارتقای یادگیری پرداخته است. یافته ها نشان می دهند که توسعه مهارت های اجتماعی-عاطفی در دانش آموزان و کادر آموزشی، منجر به شکل گیری محیطی مثبت تر، تعامل سازنده تر و موفقیت تحصیلی بالاتر می شود. در پایان، بر اهمیت آموزش این مهارت ها در برنامه های درسی و تربیتی مدارس تاکید شده است.

کلیدواژه ها:

هوش عاطفی ، هوش اجتماعی ، روابط مدرسه ای ، یادگیری ، مهارت های اجتماعی-عاطفی ، تعاملات بین فردی ، محیط آموزشی