از دل فرهنگ تا دل محتوا: تاملی نو در پیوند هویت محلی و برنامه ریزی درسی

در جهانی که گفتمان های آموزشی بیش از پیش به سمت همگن سازی و استانداردسازی حرکت می کنند، پیوند زدن آموزش با فرهنگ بومی می تواند راهی برای بازگرداندن معنا، هویت و اصالت به کلاس درس باشد. این مقاله به بررسی ضرورت و شیوه های ادغام عناصر فرهنگی بومی در طراحی محتوای درسی می پردازد؛ جریانی که از نظریه های یادگیری زمینه مند و روان شناسی فرهنگی آغاز شده و به رویکردهای عملی در برنامه ریزی درسی ختم می شود. یافته های حاصل از تحلیل های کمی و کیفی، نشان می دهند که استفاده از مفاهیم، داستان ها، زبان و باورهای محلی، نه تنها موجب افزایش انگیزش دانش آموزان و تقویت هویت فرهنگی آنان می شود، بلکه به اثربخشی آموزش در سطح خرد و کلان یاری می رساند. این مقاله درصدد آن است تا از طریق بررسی نمونه های میدانی و مدل های موفق، چارچوبی برای بازنگری در طراحی محتوای درسی مبتنی بر بوم فرهنگی پیشنهاد دهد.واژگان کلیدی:هویت محلی، برنامه ریزی درسی، فرهنگ بومی، آموزش زمینه مند، بومی سازی محتوا