پیش بینی اعتیاد به فضای مجازی بر اساس پیوند با خانواده، خودتنظیمی هیجانی و طرحواره های ناسازگار اولیه در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرفیروزآباد

هدف از انجام پژوهش حاضر، پیش بینی اعتیاد به فضای مجازی بر اساس پیوند با خانواده، خودتنظیمی هیجانی و طرحواره های ناسازگار اولیه در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر فیروزآباد بود. پژوهش حاضر، توصیفی- همبستگی از نوع پیش بینی بود. جامعه آماری این پژوهش، کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر فیروزآباد در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بودند. بر این اساس، از میان دانش آموزان، تعداد ۳۲۰ نفر به روش خوشه ای ساده انتخاب شدند. شرکت کنندگان در پژوهش، به مجموعه ای از ابزارهای پژوهشی شامل: پرسشنامه اعتیاد به اینترنت کیمبرلی یانگ، پرسشنامه انسجام خانواده سامانی، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج (۱۸ سوالی) و پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (۷۵ سوالی) پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار ۲۲-spss انجام گرفت و از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد: بین اعتیاد به فضای مجازی با خودتنظیمی هیجانی و طرحواره های ناسازگار اولیه، همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد، اما بین اعتیاد به فضای مجازی و پیوند با خانواده همبستگی معناداری وجود ندارد. در مجموع، نتایج پژوهش حاضر نشان داد که: متغیر خود تنطیمی هیجانی و متغیر طرحواره های ناسازگار اولیه، اعتیاد به فضای مجازی را پیش بینی می کنند.

کلیدواژه ها:

اعتیاد به فضای مجازی ، پیوند با خانواده ، خود تنظیمی هیجانی ، طرحواره های ناسازگار اولیه ، دانش آموزان