نقش برنامه ریزی درسی انعطاف پذیر در پاسخ به تفاوت های فردی دانش آموزان

در نظام های آموزشی کارآمد، برنامه ریزی درسی به مثابه ابزاری برای هدایت فرآیند یادگیری، جایگاهی بنیادین دارد. یکی از چالش های همیشگی در این حوزه، نادیده گرفتن تفاوت های فردی در میان دانش آموزان است؛ تفاوت هایی که شامل توانایی های شناختی، سبک های یادگیری، علایق، انگیزش و زمینه های فرهنگی می شود. این مقاله بر اهمیت برنامه ریزی درسی انعطاف پذیر در پاسخ گویی به چنین تفاوت هایی تمرکز دارد. با تکیه بر مبانی نظری یادگیری فردمحور و تعلیم وتربیت فراگیر، مقاله به بررسی ضرورت طراحی برنامه های درسی می پردازد که قابلیت تطبیق با ویژگی های متنوع دانش آموزان را داشته باشند. یافته های نظری حاکی از آن است که برنامه ریزی درسی انعطاف پذیر موجب بهبود مشارکت تحصیلی، افزایش انگیزش درونی، ارتقای عملکرد تحصیلی و تقویت عزت نفس یادگیرندگان می شود. در نهایت، پژوهش ضمن مرور مطالعات پیشین، چارچوبی کاربردی برای طراحی برنامه های درسی پیشنهاد می دهد که بتواند پاسخ گوی نیازهای گوناگون یادگیرندگان باشد و آموزش را از حالت یک سویه و همسان سازی شده به تجربه ای شخصی سازی شده و معنادار بدل کند.واژگان کلیدی:برنامه ریزی درسی انعطاف پذیر، تفاوت های فردی، آموزش فراگیر، یادگیری فردمحور، تطبیق برنامه درسی