بررسی میزان آگاهی و نگرش معلمین ابتدائی و راهنمائی شهر زابل در زمینه مسائل بهداشت محیط

بعد از خانواده مدرسه مهمترین نقش را در سلامت جسمی، روانی و اجتماعی کودک دارد و معلم نیز محور اصلی برنامه های مدرسه و توسعه بهدات دانش آموزان محسوب می گردد. فزونی آگاهی معلمان در مدارس در زمینه های بهداشتی می تواند منجربه افزایش اطلاعات دانش آموزان گشته و سلامت آنان را در پی داشته باشد. این مطالعه میزان آگاهی و نوع نگرش معلمان ابتدائی و راهنمائی شهر زابل را مورد بررسی قرار داده است. مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی که در زمستان 1384 در شهر زابل انجام گرفت تمام معلمان زن مدارس ابتدائی و راهنمائی شهر زابل به عنوان جامعه آماری انتخاب شدند و از این میان 300 نفر حاضر به همکاری شدند. پرسشنامه ای شامل سئوالات دموگرافیک، آگاهی و نگرش در زمینه مسائل بهداشت محیط مدارس طراحی گردید و در مراجعه به مدارس مذکور در حضور خود محقق تکمیل شدند. سئوالات دموگرافیک پرسشنامه شامل سن، سابقه تدریس، مقطع تحصیلی و نوع منبع اخذ اطلاعات بهداشتی بود. در تحلیل داده ها میزان آگاهی افرادب ه چهار دسته آگاهی صفر، آگاهی ضعیف، آگاهی متوسط، و آگاهی خوب تقسیم شدند. نوع نگرش آنها نیز بصورت نگرش صفر، نگرش خیلی منفی، نگرش منفی، نگرش مثبت ضعیف و نگرش مثبت قوی تقسیم شدند. اطلاعات استخراج شده از پرسشنامه ها توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: نتایج حاصل از انی مطالعه نشان می دهند که 77 نفر (25/7 درصد) از افراد مورد مطالعه دارای آگاهی ضعیف و 223 نفر (74/3 درصد) دارای آگاهی متوسط بوده اند. لازم به ذکر است که هیچیک از افراد مورد مطالعه آگاهی صفر یا آگاهی خوب بر اساس تعریف این مطالعه نداشته اند. همچنین نتایج نشان می دهند که 2 نفر (0/7 درصد) دارای نگرش منفی، 105 نفر (35 درصد) دارای نگرش مثبت ضعیف و 193 نفر (64/3 درصد) دارای نگرش مثبت قوی می باشند و هیچیک از افراد نگرش صفر یا خیلی منفی نداشتند. بحث و نتیجه گیری: بین میزان آگاهی افراد و سابقه تدریس آنها اختلاف معنی داری مشاهده نشد. همچنین بین نوع نگرش افراد و سابقه تدریس آنها اختلاف معنی داری وجود ندارد. بین مقاطع مختلف تحصیلی و میزان آگاهی و نیز نوع نگرش افراد اختلاف معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

بهداشت محیط ، آگاهی ، نگرش ، معلم