روش های کاهش اضطراب در دانش آموزان اوتیسم

اضطراب یکی از شایع ترین چالش های همراه با اختلال طیف اوتیسم (ASD) است که ۴۰-۸۴% از مبتلایان را تحت تاثیر قرار می دهد. این مقاله مروری با هدف بررسی نظام مند روش های کاهش اضطراب در دانش آموزان اوتیستیک و ارائه راهکارهای عملی تدوین شده است. یافته ها نشان می دهد مداخلات شناختی-رفتاری تطبیق یافته (CBT) با ۶۰% اثربخشی، تنظیم محیط حسی و استفاده از برنامه های بصری بیشترین تاثیر را در کاهش علائم اضطراب دارند. عوامل عصبی-زیستی (اختلال در عملکرد آمیگدال)، حساسیت های حسی و تغییرات محیطی از علل اصلی اضطراب در این گروه شناسایی شده اند. مطالعه نمونه های موفق داخلی و خارجی نشان می دهد که ترکیب این روش ها با مشارکت خانواده و مدرسه می تواند نتایج مطلوبی ایجاد کند. با این حال، چالش هایی مانند هزینه های بالا، مقاومت سیستم های آموزشی و نیاز به شخصی سازی روش ها همچنان وجود دارند. این مقاله با ارائه پیشنهادهای کاربردی برای معلمان، خانواده ها و سیاستگذاران آموزشی، راهکارهای عملی برای غلبه بر این چالش ها ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، دانش آموزان ، اوتیسم ، مداخلات شناختی-رفتاری