حالتهای مطلوب و نامطلوب یادگیری قرآن در دوره ی ابتدایی

آموزش قرآن در دوره ابتدایی یکی از اساسی ترین بخش های تعلیم و تربیت دینی کودکان محسوب می شود. این دوره سنی نقش مهمی در شکل گیری هویت دینی و باورهای مذهبی دارد. روش های تدریس قرآن تاثیر مستقیم بر میزان علاقه مندی و یادگیری دانش آموزان دارد. در این تحقیق، روش های مطلوب و نامطلوب یادگیری قرآن در دوره ابتدایی بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که استفاده از روش های تعاملی، فناوری های نوین، بازی های آموزشی و داستان گویی موجب افزایش درک مفاهیم و علاقه دانش آموزان به قرآن می شود. در مقابل، روش های سخت گیرانه، تاکید بیش از حد بر حفظ آیات بدون درک مفاهیم، نبود ابزارهای کمک آموزشی و شیوه های تدریس یکنواخت می تواند منجر به کاهش انگیزه و یادگیری سطحی گردد. همچنین، نقش معلم، خانواده و محیط آموزشی در یادگیری قرآن بسیار حائز اهمیت است. پیشنهاد می شود که در برنامه ریزی های آموزشی، استفاده از روش های متنوع و خلاقانه مورد توجه قرار گیرد تا آموزش قرآن به تجربه ای لذت بخش برای دانش آموزان تبدیل شود.

کلیدواژه ها:

آموزش قرآن ، یادگیری مطلوب ، یادگیری نامطلوب ، دوره ابتدایی ، روش های تدریس ، انگیزه یادگیری