ارزشیابی به مثابه یادگیری: مروری بر مفاهیم و کاربردها در آموزش ابتدایی

هدف از این مقاله مروری، تبیین مفهوم ارزشیابی به مثابه یادگیری و کاربردهای آن در آموزش ابتدایی است. این رویکرد نوین، بر خلاف شیوه های سنتی که صرفا به سنجش پایانی دانش و مهارت می پردازند، ارزشیابی را جزئی جدایی ناپذیر از فرایند یادگیری تلقی می کند. در این پارادایم، دانش آموزان نه تنها به عنوان دریافت کنندگان منفعل اطلاعات، بلکه به عنوان مشارکت کنندگان فعال در تعیین مسیر یادگیری خود شناخته می شوند. معلم نقش تسهیل گر و هدایت کننده را ایفا می کند و با ارائه بازخوردهای سازنده و به موقع، به دانش آموزان کمک می کند تا نقاط قوت و ضعف خود را شناسایی کرده و برای بهبود عملکردشان برنامه ریزی کنند. ارزشیابی به مثابه یادگیری بر توسعه مهارت های تفکر انتقادی، حل مسئله، خودتنظیمی و خودارزیابی در دانش آموزان تاکید دارد. این رویکرد نه تنها به بهبود عملکرد تحصیلی منجر می شود، بلکه اعتماد به نفس دانش آموزان را افزایش داده و آنان را برای یادگیری مادام العمر آماده می سازد. از جمله ابزارهای مورد استفاده در این نوع ارزشیابی می توان به خودارزیابی، هم ارزیابی، پوشه های کار، مشاهدات منظم و بازخوردهای شفاهی اشاره کرد. پیاده سازی موفقیت آمیز این رویکرد مستلزم تغییر نگرش معلمان و والدین نسبت به ماهیت ارزشیابی و درک پتانسیل آن در ارتقای کیفیت آموزش است. در نهایت، این مقاله به بررسی چالش ها و فرصت های پیش روی پیاده سازی ارزشیابی به مثابه یادگیری در محیط های آموزشی ابتدایی می پردازد و راهکارهایی برای غلبه بر موانع ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی به مثابه یادگیری ، آموزش ابتدایی ، بازخورد ، خودتنظیمی ، خودارزیابی.