واکاوی مبانی نظری الگوهای تدریس و یادگیری مبتنی بر هوش مصنوعی با تاکید بر اخلاق

هدف از پژوهش حاضر واکاوی مبانی نظری الگوهای تدریس و یادگیری مبتنی بر هوش مصنوعی با تاکید بر اخلاق به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش از نوع مطالعات کیفی می باشد.گردآوردی داده ها با مراجعه به اسناد بالا دستی ،کتب ، مقالات معتبر چاپ شده واز پایان نامه ها و متون واسناد معتبر به عنوان ابزاری برای نگارش این مقاله استفاده شده است و داده ها با استناد به مبانی نظری بصورت کیفی تحلیل شده اند ودر مورد ملاحظات اخلاقی و چالش های هوش مصنوعی نیز تاکید شده است . نتایج حاصل بدین شکل گزارش شد که هوش مصنوعی قادر است نقاطی که دانش آموز در آن مشکل دارد را شناسایی کرده و سبک مناسبی برای بهبود عملکرد ارائه دهد و هر چه تعداد الگوهای تدریسی که معلم بر آن تسلط دارد بیشتر باشد، طراحی برنامه های آموزشی برای دانش آموزان وسیع تر و متنوع تر خواهد بود. همچنین زیربنایی ترین هدف الگوهای تدریس، بالا بردن سطح یادگیری است. بدین سبب باید به «تاریخ یادگیری» دانش آموزان، چگونگی پیشرفت علمی آنها، تفاوت های فردی و شخصیتی آنها و مهارت های کامپیوتری آنها توجه خاصی شودومعلمان باید به صورت رویکرد ترکیبی از هوش مصنوعی و وآگاهی کامل وعمیق از نظریه های یادگیری وبا اتکاء به تفاوت های فردی دانش آموزان به موفقیت های روزافزونی در زمینه آموزش برسند.

کلیدواژه ها:

مبانی ، الگوهای تدریس ، یادگیری ، هوش مصنوعی ، اخلاق