ارزیابی کیفی پیامدهای اخلاقی استفاده از هوش مصنوعی در مدارس و تاثیر آن بر رشد شخصیت دانش آموزان

پیشرفت های شگرف در فناوری هوش مصنوعی طی سال های اخیر، تاثیرات گسترده ای بر حوزه های مختلف زندگی انسان ها از جمله نظام های آموزشی داشته است. هوش مصنوعی به عنوان ابزاری نوین، توانسته است شیوه های سنتی آموزش را دگرگون سازد و امکانات تازه ای برای یادگیری شخصی سازی شده، ارتقای کیفیت محتوا و افزایش تعاملات آموزشی فراهم آورد. استفاده از الگوریتم های پیشرفته و یادگیری ماشینی در محیط های آموزشی باعث شده تا فرآیند یادگیری دانش آموزان دقیق تر و متناسب با نیازها و استعدادهای فردی آنان طراحی شود. این فناوری ضمن تسهیل دسترسی به منابع متنوع و به روز، فرصت های جدیدی را برای رشد مهارت های شناختی، اجتماعی و عاطفی دانش آموزان فراهم کرده است و می تواند به عنوان یک همراه آموزشی قدرتمند در مسیر رشد همه جانبه آنان ایفای نقش نماید. با وجود مزایای فراوان، به کارگیری هوش مصنوعی در مدارس با چالش های اخلاقی و تربیتی قابل توجهی نیز همراه است که نیازمند توجه و پاسخگویی جدی است. وابستگی بیش از حد به سیستم های هوشمند می تواند منجر به کاهش توانایی های تفکر مستقل و خلاقیت در دانش آموزان شود و به تدریج رابطه انسانی و تعاملی میان معلم و دانش آموز را تضعیف کند. همچنین مسائل مرتبط با حفظ حریم خصوصی دانش آموزان، نحوه جمع آوری و استفاده از داده های شخصی، و عدالت آموزشی از جمله دغدغه های مهمی است که نباید از نظر دور بماند. نگرانی های هویتی و فرهنگی نیز از دیگر مواردی است که در مواجهه با آموزش ماشینی مطرح می شود؛ چرا که دانش آموزان ممکن است در روند استفاده مستمر از فناوری های هوشمند، هویت فردی و ارزش های انسانی خود را به خطر بیندازند یا نسبت به فرهنگ بومی و اجتماعی خود دچار سردرگمی شوند.

کلیدواژه ها:

پیامد اخلاقی ، هوش مصنوعی ، مدارس ، رشد ، شخصیت ، دانش آموزان