AI و خلاقیت: فرصت ها و تهدیدها در آموزش خلاقانه

ورود هوش مصنوعی (AI) به نظام های آموزشی، افق های تازه ای برای ارتقای آموزش خلاقانه گشوده است. از یک سو، ابزارهای مبتنی بر AI با تحلیل داده های فردی، شخصی سازی محتوا و تولید ایده های نو، می توانند بستر مناسبی برای رشد خلاقیت فراهم آورند؛ از سوی دیگر، اتکای بیش از حد به این ابزارها ممکن است منجر به تضعیف تفکر مستقل و کاهش اصالت ایده ها شود. این مقاله با هدف بررسی دوسویگی نقش AI در آموزش خلاقانه، به تحلیل فرصت ها و تهدیدهای ناشی از استفاده گسترده آن در فرایندهای آموزشی می پردازد.مطالعه حاضر با روش تحلیل اسنادی و مروری بر پژوهش های روز، نشان می دهد که ابزارهایی مانند چت بات های هوشمند، سامانه های تولید محتوا، و الگوریتم های تطبیقی می توانند معلمان را در طراحی تکالیف خلاقانه، ایجاد فضای باز برای ایده پردازی، و ارائه بازخورد خلاقانه یاری دهند. در مقابل، خطرات محتملی همچون تقلید الگوریتمی، وابستگی دانش آموزان به تولیدات ماشینی، و کاهش انگیزش درونی برای حل مسئله خلاقانه، از چالش های جدی به شمار می رود.در پایان، مقاله چارچوبی برای استفاده متعادل از AI در آموزش خلاقانه پیشنهاد می دهد که نقش مربی انسانی را در هدایت فرآیندهای فکری حفظ کرده و از خلاقیت به عنوان یک توانش انسانی محافظت می کند. این چارچوب تاکید دارد که فناوری نباید جایگزین خلاقیت شود، بلکه باید آن را تقویت و جهت دهی کند.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: خلاقیت ، هوش مصنوعی ، آموزش نوآورانه ، آموزش خلاقانه ، فرصت های فناوری ، تهدیدهای AI ، یادگیری ماشینی ، تفکر انتقادی ، اصالت ایده ها