تاثیر هوش مصنوعی بر یادگیری خود محور دانش آموزان
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 40
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
EDPNU01_4264
تاریخ نمایه سازی: 15 خرداد 1404
چکیده مقاله:
در سال های اخیر، هوش مصنوعی (AI) به عنوان یکی از عوامل تحول آفرین در حوزه آموزش، نقش فزاینده ای در بهبود فرایند یادگیری دانش آموزان ایفا کرده است. یادگیری خودمحور، که به عنوان رویکردی برای افزایش استقلال، خودتنظیمی و مسئولیت پذیری یادگیرنده شناخته می شود، با بهره گیری از ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی تقویت شده است. سیستم های توصیه گر، چت بات های آموزشی، پلتفرم های یادگیری شخصی سازی شده و آنالیزهای پیش بین عملکرد یادگیرندگان، امکان طراحی مسیرهای یادگیری فردی را فراهم کرده اند. این ابزارها با فراهم کردن بازخوردهای فوری، تحلیل نقاط قوت و ضعف، و تنظیم محتوای متناسب با نیاز یادگیرنده، موجب تقویت انگیزه درونی و تمرکز بر پیشرفت شخصی می شوند. علاوه بر این، هوش مصنوعی می تواند نقش یک مربی دیجیتال را ایفا کند که دائما در کنار یادگیرنده حضور دارد و او را هدایت و حمایت می کند. به کمک AI، فراگیران کنترل بیشتری بر زمان، شیوه و سرعت یادگیری خود دارند که منجر به رشد خودکارآمدی و خودنظارتی آن ها می شود. از سوی دیگر، ابزارهای هوشمند به دانش آموزان کمک می کنند تا منابع مناسب برای حل مسئله و یادگیری عمیق را شناسایی کنند. در نتیجه، فضای یادگیری از حالت یک سویه خارج شده و به تجربه ای پویا، پاسخ گو و متناسب با تفاوت های فردی تبدیل می شود.با وجود این فرصت ها، بهره گیری از هوش مصنوعی در یادگیری خودمحور، چالش هایی نیز به همراه دارد که نیازمند توجه و مدیریت دقیق است. از جمله این چالش ها می توان به خطر کاهش تعامل انسانی، وابستگی به سیستم های هوشمند و نیاز به سواد دیجیتال اشاره کرد که ممکن است برخی دانش آموزان را در بهره برداری کامل از این فناوری ها دچار مشکل کند. همچنین، اگر الگوریتم های هوش مصنوعی به درستی طراحی نشده باشند، ممکن است در تشخیص نیازهای واقعی یادگیرنده دچار خطا شوند و مسیرهای یادگیری نادرستی را توصیه کنند. از این رو، نقش معلم همچنان حیاتی باقی می ماند؛ چرا که باید به عنوان راهنما، ناظر و تسهیل گر فرایند یادگیری ایفای نقش کند. برای بهره گیری موثر از AI در یادگیری خودمحور، آموزش معلمان، تقویت زیرساخت های فنی و ایجاد چارچوب های اخلاقی و شفاف در استفاده از داده های یادگیرندگان ضروری است. آینده یادگیری، به ویژه در سطوح مدرسه ای، وابسته به ایجاد توازن میان فناوری و تربیت انسانی است. اگر این توازن رعایت شود، هوش مصنوعی می تواند بستری توانمند برای پرورش یادگیرندگان مستقل، خلاق و خودراهبر فراهم کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رفعت موحدی
دانش آموخته ی کارشناسی مطالعات علوم اجتماعی ،دانشگاه شهیدرجایی تربیت معلم قزوین