تاثیر آموزش مهارت های حل تعارض بین نسلی در مدارس بر بهبود روابط معلم و دانش آموز

روابط مثبت و موثر بین معلم و دانش آموز از ارکان اساسی فرآیند آموزش و یادگیری است که نقش مهمی در رشد علمی، روانی و اجتماعی دانش آموزان دارد. با این حال، تفاوت های نسلی میان معلمان (به عنوان بزرگسالان) و دانش آموزان (کودکان و نوجوانان) موجب بروز تعارضات و اختلاف نظرهایی می شود که اگر به درستی مدیریت نشوند، می توانند منجر به کاهش کیفیت آموزش، افزایش تنش ها و کاهش انگیزه یادگیری گردند. آموزش مهارت های حل تعارض بین نسلی، به عنوان یک رویکرد کارآمد، توانمندی معلمان و دانش آموزان را در شناخت، مدیریت و حل سازنده تعارض ها افزایش می دهد. این مهارت ها شامل مهارت های ارتباطی، گوش دادن فعال، همدلی، مذاکره و یافتن راه حل های برد-برد هستند که کمک می کنند تا تعارضات به فرصت هایی برای رشد و یادگیری تبدیل شوند. مطالعات مختلف نشان داده اند که مدارس و کلاس هایی که در آن ها این مهارت ها آموزش داده شده، شاهد بهبود قابل توجهی در روابط میان معلم و دانش آموز، کاهش تنش ها، افزایش رضایت شغلی معلمان و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان بوده اند. بنابراین، گنجاندن آموزش مهارت های حل تعارض بین نسلی در برنامه های درسی مدارس و آموزش ضمن خدمت معلمان، به منظور ایجاد محیطی سالم تر، ایمن تر و موثرتر در فرآیند آموزش، ضروری است.

کلیدواژه ها:

مهارت های حل تعارض بین نسلی ، روابط معلم و دانش آموز ، مدیریت تعارض ، آموزش مهارت های اجتماعی